سيد مصطفی تاج زاده عضو رهبری جبهه مشاركت و مجاهدين انقلاب در تحصن اعتراض آميز روزنامه نگاران و روزنت نويسان كه در اعتراض به بازداشت روزنامه نگاران و فعالين اينترنتی در محل انجمن صنفی بر گزار شده بود گفت: ما اكنون به جايی رسيده ايم كه كشوری كه می توانست امروز پرچمدار صلح و دموكراسی در منطقه باشد، حسرت آزادی بيان كشورهای همسايه را می خورد.

چهار پنج سال از برخوردهای غير حقوقی، غير اخلاقی ، غير ملی و غير فرهنگی قانون شكنان می گذرد، آيا ايشان در اين مدت توانسته اند با اين كار وجهه خود را بهتر كنند؟ آيا توانسته اند مجاری ارتباط مردم را ببينند و آيا مردم ما در اين چند سال به كنه و ريشه قضيه پی نبردند و خادم و خائن خود را نشناخته اند؟

بزرگترين ملاك تشخيص مشروعيت رژيم جايگاه زندانيان سياسی در نزد افكار عمومی است. اگر اين زندانيان منفور جامعه باشند به اين معنی خواهد بود كه رژيم مشروعيت دارد، آيا افرادی كه با آن ها برخورد شده است منفور واقع شده اند؟

به نفع آن هاست كه به اين روش ها خاتمه دهند، زيرا اين كارها تنها برای جامعه هزينه دارد و آن ها بايد پاسخ گوی اين هزينه ها باشند.

اينترنت بهترين مصداق حوزه عمومی است. قبلا برای آمادگی از افكار و نظرات مردم بايد به كانون هايی چون اتوبوس و تاكسی سر می زديم، اما امروز اينترنت بدون تاثير پذيرفتن از قدرت ثروت و منزلت اين كاركرد را دارد و عميق ترين مباحث در آن مطرح می شود و هر كس كه وارد اين حوزه می شود تمام تعلقات اجتماعی خود را كنار می گذارد.
بعد از رسانه ها، اينترنت حوزه ای است كه اقتدارگريان می خواهند در آن اخلال ايجاد كنند، اگر رژيم های گذشته توانستند جلوی حرف های مردم را در تاكسی ها و اتوبوس ها بگيرند ايشان می توانند اين كار را با اينتر نت انجام دهند.

اين برخوردها موجب می شود فضا كم كم تند شود و نگاه ها به حمايت خارجی ها معطوف گردد. من نگرانم فضا كم كم راديكالتر، ماجرا جويانه تر و پنهان تر شود. برخوردهای اخير با اينترنت ايشان را از حالت روزنامه به شبنامه تبديل می كند و هر كس بدون هيچ مسئوليتی هر چه می خواهد، می گويد و مردم هم قبول می كنند، چون ديگر هيچ مشروعيتی در حاكميت نمی ماند، كه با آن ها مقابله كند و اين در مسير دموكراسی خواهی ايران خدشه ايجاد خواهد كرد.