خطیب نماز جمعه تهران(آیت الله جنتی- پیک)، هفته گذشته در سخنانی که طبق معمول گوشه چشمی به مطبوعات کشور داشته است، از «تلاش جریان مرموزی» پرده برداشته که می‌خواهد «نماز جمعه را از عظمت و نفوذ بیندازد.»

ایشان با گلایه نسبت به نحوه انتشار خطبه‌های نماز جمعه گفته است نشریات در پی یافتن «نقطه ضعفی میان سخنان خطیبان جمعه و تیتر کردن و انعکاس آن» هستند.

ایشان مسلماً بیش از همه از آمار نازل کسانی که در حال حاضر در تهران و شهرستان‌ها در این مراسم عبادی – سیاسی شرکت می‌کنند و افت شدید حضور مردم به دلیل حاکمیت یک جریان خاص حکومتی در اداره و راهبری نماز جمعه و حتی تعیین خطوط تبلیغاتی و محورهای خبری آن آگاه هستند و خوب می‌دانند که چه شد که نمازهای چند صد هزار نفری ابتدای انقلاب در چنین سطوح پائینی برگزار می‌شود و بسیاری ترجیح می‌دهند این فریضه مهم را به دلایل تبعات منفی آن کنار بگذارند.

ایشان همچنان می‌دانند که به «مصلحت نظام» نبوده و نیست که بین امام جمعه و شرکت‌کنندگان از نظر تقوا، سطح دانش و اطلاعات عمومی و نحوة بیان و عرضه مطالب چنان فاصله‌ای ایجاد شود و در مقابل، افراد دانشمند و فرهیخته شاخص از امامت جمعه حذف شوند و یا خود کناره‌گیری کنند.

ایشان همچنان به خوبی آگاه هستند که اگر افراد دانشمند و فرهیخته به دلایل گوناگون از جمله دیدگاه سیاسی، مقام علمی و یا وجهه داخلی و خارجی از امامت جمعه حذف شده و یا کنار بروند و در مقابل، روز به روز از فاصله میزان تقوا و سطح دانش و اطلاعات امام و مأموم کاسته شود و یا در مواردی برعکس گردد، بروز چنین پدیده‌ای امر طبیعی و بدیهی است؛ اما مشخص نیست که ایشان چرا می‌خواهند فرافکنی کرده و چشم خود را بر حقیقت بسته و گناه را به گردن اهالی مطبوعات بیندازند.

این امری طبیعی است که اگر آمار فارغ‌التحصیلان دانشگاهی از پنج میلیون نفر فراتر رفته و سطح عمومی معلومات و دانش مردم افزایش یابد و در مقابل کیفیت مطالب عرضه شده در نمازها ثابت مانده و یا تقلیل پیدا کند و بین خواسته‌ها و مطالبات امام و مأموم فاصله بیفتد، حضور مردم در این مراسم کاهش می‌یابد و هیچ نیازی به «تلاش جریان مرموز» برای از «نفوذ و عظمت انداختن نماز جمعه» نیست. چه رسد به اینکه مردم در مراسمی شرکت کنند که یک گروه و باند خاص از آنها بخواهند علیه افراد و یا باورهایی که به آن معتقد نیستند شعار بدهند.

کافی است میزان تقوای امامان جمعه پیشین چون آیت‌الله طالقانی، آیت‌الله منتظری و… با دیگران مقایسه شود و یا سطح مباحث و موضوع‌های اساسی مطرح شده از سوی آنان مورد توجه قرار گیرد تا نقطه کلیدی بحث به خوبی روشن شود.

خطیب محترم نماز جمعه تهران خوب می‌دانند که خطبه‌های نماز جمعه از رادیوی سراسری و رادیوهای محلی پخش مستقیم می‌شود و مخاطبان داخلی و خارجی هر آنچه را که خطیبان می‌گویند نه تنها می‌شنوند، بلکه ضبط و پخش دوباره می‌کنند و ضرورتی ندارد تا مطبوعات نکته‌ای را بیابند و آن را درج کنند تا همه عالم ببینند آن گروه از امامان جمعة مورد نظر ایشان چه می‌گویند و به که حمله می‌کنند. سخن از دهان خطیب جمعه که درآمد همچون تیری است که به هدفی می‌نشیند، حال می‌تواند آن هدف منافع ملی و مصالح بین‌المللی کشور را تأمین کند و یا آنکه گروهی از مردم را خشمگین ساخته و یا همسایگان ما را ناراحت کند و سیاست خارجی ایران را دستخوش تلاطم سازد.

پس اگر سطح تقوا و شأن و جایگاه علمی خطبای جمعه در سطح رفیعی نباشد و حیطة دانش آنان مسائل داخلی و امور بین‌المللی را فرا نگیرد، «پیامدهای منفی» بر «دستاوردهای مثبت» خواهد چربید وگرنه نمی‌توان همسایگان را «خنازیر الخلیج» نامید و جوانان را «سوسول» و «بچه ساواکی» (تعبیر های هاشمی رفسنجانی از دانشجویان معترض- پیک) خواند و انتظار داشت آب از آب تکان نخورد. عصر انفجار اطلاعات دوره گزافه‌گویی و لاف زدن نیست، حتی اگر مطبوعات را فله‌ای بسته باشند.

شاعر چه خوب می‌گوید: خود شکن، آینه شکستن خطاست