بیژن سمند: شُو مُو!
شُومُو، یِی هُو اَزینا کِردی کِه چِه؟
تَرکِ دوس و آشنا کِردی کِه چِه؟
شُومُو،اِنگار مَنو یادِت نَمیاد
پیش ِ من پُشتِتو را کِردی که چِه؟
شُومُو، شیرازو چِشات اَلُو زده
ایکارا رو –ایوَرا-کِردی که چِه؟
شُومُو،من تو شاچراغ بَس میشینم
کار ِ بی رضُی خدا کِردی که چِه؟
شُومُو ،مُشتُلُق چی مُشتُلُق میخواد
آیه ِ وایَه م تو کوچا کِردی که چِه؟
شُومُو،یِی بارگی مَنو بُکَُش بُرو
روزُمو ایطُو سیا کِردی که چِه؟
شُومُو،غم داشت تودلُم گوروک میشد
تی شو وَر دُوشتی و وا کِردی که چِه؟
شُومُو،اَی ما رو میخُوی وِل بُکُنی
نذرِ سِید ابوالوفا کِردی که چِه؟
شُومُو،اشک چِش ما – وَواری-بود
تو به مردم تَرِشا کِردی که چِه؟
شُومُو،تِلّه بُختونی گردَنِته
ایهَمه سِتم به ما کِردی که چِه؟
شُومُو،نازتو سمندر میخرید
دوسی بُو -جُلُنبِرا-کِردی که چِه؟
پیام برای این مطلب مسدود شده.