خبرنامه امیرکبیر:
انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه صنعتي اميركبير(پلي تكنيك تهران) بيانيه اي در خصوص حضور هفته گذشته محمود احمدي نژاد در اين دانشگاه، اعتراضات دانشجويان به اين حركت و مسائل پيش آمده پس از اين حركت صادر كرد. متن اين بيانيه به شرح زير است:

۱۶ آذر هر سال از سالياني پيش و به همت فعالان سابق انجمن اسلامي دانشجويان اميرکبير و به ياد مبارزات آزاديخواهانه دانشجويان در سنگر دانشگاه به نام روز دانشجو مزين شده است و هر سال بهانه اي است تا دانشجويان ايراني نداي آزاديخواهي و روشن انديشي خود را در برابر تحجر و واپس گرايي و آزادي ستيزي سر دهند.

اما بي گمان روز دانشجو و روزهاي پس از آن در سال ۸۵ در تاريخ جنيش دانشجويي ايران ثبت خواهد شد و خاطره آن در يادها خواهد ماند. سالي که در آن بسياري از شهروندان ايراني داغ غيرخودي بودن را بر پيشاني خود احساس کردند و بسیاری از دانشجويان، زنان، فعالين کارگري، وکلا، روزنامه نگاران و ساير فعالان مدني روزها و ماه ها را در پس پشت ميله هاي زندان گذراندند.

در اين ميان دانشجويان همچون هميشه بيش از همه آماج تير بلا بودند و تيغ تيز کينه مستبدين، عريان و مستقيم، به رويشان کشيده شد. شب نهادان، سرمست از پيروزي هاي پوشالي و سوار بر مرکب وعده هاي توخالی در حالي به قلع و قمع فرزندان ايران زمين پرداختند که در عرصه خارجي سخن از دفاع از حقوق شهروندان ديگر کشورها مي گفتند و براي آنان فرياد وامظلوما سر مي دادند.

انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه اميرکبير(پلی تکنیک تهران) به عنوان نهادي برآمده از خواست دانشجويان که در ساليان اخير همواره نماينده خواست دانشجويان در دفاع از آزادي و حقوق بشر بوده و فعالين آن زير بار فشار اقتدارگرايان و مصلحت سنجي هاي دروغين مدعيان اصلاح نرفته اند، در صف نخست انتقام جويي سرکوبگران قرار گرفت. حجم کينه توزي اقتدارگرايان از اين نهاد مدني به حدي بود که نه تنها فعالان فعلي و سابق آن هر يک به نحوي بارکش اين بار نفرت و تباهي شدند که حتي ساختمان آن نيز که ساليان دراز محل رجوع دانشجويان بود، شبانه با بولدوزر به ويرانه اي تبديل شد. تا بلکه شعله جاويد آزادي خواهي دانشجويان پلي تکنيک به خاموشي گرايد و شب نهادان را آرامشي افتد از اين سکون و سکوت.

در اين شرايط و در بحبوحه صدور احکام تعليق و اخراج و ممنوع الورود شدن به دانشگاه ها و ستاره باران شدن فعالان دانشجويي به تلافي فعاليت هايشان در دفاع از دموکراسي، آزادي و حقوق بشر، بار ديگر جنبش دانشجويي ايران ققنوس وار از ميان خاکستر تيره سرکوب و ابرهاي عبوس مهرورزي پروبال گشود.

تجمع بزرگ دانشجويي دفتر تحکيم وحدت در دانشگاه تهران و متعاقب آن تجمع دانشجويي دوم در دانشگاه پلي تکنيک نشانه پويايي دوباره جنبش دانشجويي و آمادگي جامعه دانشگاهي ايران براي دفاع از خواسته هاي آزادي خواهانه اش است. در چنين شرايطي رييس دولتي که برآمده از خواست صاحبان اصلي قدرت در ساختار حاکم است و مشخصه اصلي خود و دولتش بله قربان گويي در برار ایشان محسوب مي شود و در همين راستا در يک سال گذشته تمام تلاش خود را براي بريدن نفس منتقدين و به ويژه ساکن کردن دانشگاهها کرده است بر آن شد تا با حضور در دانشگاه پلي تکنيک و ترتيب دادن ديدار مجعول صميمانه با جمعي مطيع و منقاد که همگي با هماهنگي کامل و از دانشگاههاي امام صادق، امام حسين، حوزه هاي علميه و… به پلي تکنيک آورده شده بودند، هم تير خلاص بر پيکر انجمن اميرکبير و کليت جنبش دانشجويي ايران وارد آورد و هم دست مريزادي به چکمه پوشان و قلم به مزداني که عامل مستقيم اوامر سرکوبگران بوده اند، بگويد.

اما پلي تکنيک بار ديگر پرچمدار نهضت مقاومت مدني دانشگاه در مقابل فاشيسم و لمپنيسم گرديد و اجازه نداد که حريم دانشگاه لگدکوب حضور نظاميان شود. فرو ريختن ابهت پوشالين و متکي بر پايه هايي از جنس دروغ و ترس و سرکوب تفکر سرکوبگرانه حاکم، بزرگ ترين نتيجه اعتراضات فرزندان ايران در دانشگاه ها بود و از اين جهت شايسته تقدير و تحليل فراوان است. اما نمي توان بر يکي ديگر از نتايچ اين اقدام که رسوا شدن چندباره مدعيان دروغين اصلاح طلبي در برابر سنگ محک آزاديخواهي و پاي بندي به شعارهايشان است، اشاره اي نکرد.

کساني که زماني نه چندان دور و براي جلب آرا دانشجويان دم از جبهه دموکراسي و حقوق بشر مي زدند و از آن مضحکتر شعار جبهه ضدفاشيسم سر مي دادند اکنون حتي بيش و پیش از اقتدارگرايان براي محکوم کردن اعتراضات مدني دانشجويان سر و دست مي شکنند و پيش قراول حمله به دانشجويان شده اند. سرانشان دم از احترام به رييس دولت مي زنند و بدين گونه از او دلجويي مي کند تا بلکه سهمي هر چند ناچيز و درخور وسعشان در ساختار حاکم پاداش بگيرند و عناصر دست چندمشان هم به تاسي، به خود جرات مي دهند تا سرحد جرم خواندن اعتراضات دانشجويان پيش بروند، تا از اين طريق دلربايي از حاکميت اقتداگرا را به اوج خود برساند. به سردمداران اين گروه ها توصيه مي کنيم پيش از دعوت دانشجويان به مدنيت و حفظ احترام مخالف، آن هم در شرايطي که دانشگاهيان در برابر سرکوب و خشونت دولت مهرورز تنها تجمع، تحصن و اعتراض مدني پيشه کرده اند، ابتدا نيم نگاهي به سابقه خودشان در زمينه خشونت و احترام به مخالف از ۲۸ سال پيش تاکنون بيندازند و سپس به نصيحت کردن دانشجويان بپردازند.

وانگهي اگر مدعيان اصلاح و صلاح توان و جسارت نقد اقتدارگرايي را ندارند و يا صلاح کار خود را آن مي دانند که دانگي از خوان قدرت بر گيرند و بانگي بر نياورند، بهتر است به کار دروغ پروري مشغول باشند و در برابر موضوعي که مشروعيتي براي رهنمود دادن در آن ندارد سکوت پيشه کنند و اين پيام را به گوش جان نوش کند که: مرا به خير تو اميد نيست، شر مرسان.

در پايان به عاملين استبداد در دانشگاه که در برابر فشارهاي نهادهاي امنيتي اقدام به قلع و قمع فعالان دانشجويي پلي تکنيک و حاکم کردن فضاي امنيتي بر دانشگاه نموده اند اعلام مي کنيم، به آنچه در فضاي دانشجويي پلي تکنيک براي اربابانتان رقم خورد به ديده عبرت بنگريد و ضمن متوقف کردن تلاش هاي بيوده براي به سکوت کشاندن دانشجويان با کنار رقتن از مسندي که هيچ شايستگي براي تکيه زدن بر آن نداريد بيش از این نامتان را در تاريخ اين دانشگاه ملازم نفرت دانشجويان و اساتيد نگردانيد.

انجمن اسلامي دانشجويان
دانشگاه صنعتي اميرکبير
(پلي تکنيک تهران)
۲۳ آذرماه ۱۳۸۵