خُسن آقا: دو سوبسید را نمی‌توان شوخی گرفت، یکی سوبسید نان است و دیگری سوبسید بنزین . این دو سوبسید دو بمب شمارنده هستند که روزی این حکومت را ساقط خواهند کرد، این خط و این هم نشان
بی‌بی‌سی: کاوه اميدوار
نان مهمترين ماده غذايی در سبد خانوارهای ايرانی است و بخش عمده آن به شکل سنتی در انواع مختلفی مثل بربری، سنگک، تافتون و لواش توليد می شود
وزارت بازرگانی ايران برنامه ای در دست تهيه دارد که با اجرای آن نانوايی های سنتی تعطيل و نانوايی های موجود به توزيع کننده نان های ماشينی تبديل خواهند شد.
بنا به گزارش ها برای اجرای اين برنامه در ايران امکانات و تسهيلاتی برای توليد نان های ماشينی و صنعتی در نظر گرفته شده تا نان ماشينی در حجم انبوه و در کارخانه های نان سازی توليد شود.

طرح صنعتی شدن نان در وزارت بازرگانی تهيه شده و اگر اين طرح در دولت و مجلس ايران تصويب شود، نانوايی های سنتی در طول چند سال جمع آوری خواهد شد.

مسعود ميرکاظمی، وزير بازرگانی ايران، در مورد اين طرح گفته است: “صنوف خبازی (نانوايان) می توانند سهامدار کارخانه های صنعتی شوند و چون خبازهای واحد تجاری محسوب نمی شوند با دريافت مجوز تجاری توزيع کننده نان شوند.”

ايران در سال جاری خورشيدی ۲۶۰۰ ميليارد تومان (نزديک به يک و نيم ميليارد پوند) يارانه به توليد نان اختصاص داده، اما نانوايان که در دو سال گذشته به دليل اجرای طرح تثبيت قيمت ها ناچار به ثابت نگه داشتن قيمت بوده اند، نسبت ثابت بودن قيمت نان معترضند.

بر اساس گزارش ها نزديک به ۳۰ درصد نان توليدی در ايران به دليل کيفيت نامطلوب دور ريخته می شود و يکی از اهداف اجرای اين طرح تازه جلوگيری از حجم گسترده ضايعات نان اعلام شده است

به گفته نانوايان ايرانی عرضه نان به قيمت ثابت دو سال پيش ديگر امکان پذير نيست چون حقوق کارگران نانوايی و ديگر هزينه های توليد افزايش يافته و آنها ديگر قادر به تامين هزينه ها نيستند.

برخی برآوردها نشان می دهد که هزينه نيروی انسانی در قيمت نان حدود ۷۵ درصد است و نقش اساسی در قيمت نان دارد.

به گفته وزير بازرگانی ايران، دولت يارانه را به دستمزد ها می پردازد نه به قيمت نان؛ برای همين بايد صنعتی سازی توليد نان به شکلی انجام شود که سهم نيروی انسانی در قيمت نان به سه تا پنج درصد کاهش يابد.

در يک سال گذشته نانوايان ايرانی بارها خواستار افزايش قيمت نان بودند اما دولت محمود احمدی نژاد با افزايش قيمت مخالفت کرده است.

به گفته برخی کارشناسان ثابت ماندن قيمت نان باعث کاهش بيشتر کيفيت نان شده و به علت افزايش هزينه ها، توليد نان غير اقتصادی شده است.

برخی کارشناسان می گويند در صورت عملی شدن طرح توليد نان صنعتی اين امکان وجود دارد که بخشی از کمبودهای غذايی و بهداشتی مردم با اضافه کردن موادی نظير آهن جبران شود

مزايا و معايب طرح

نان به عنوان مهمترين ماده غذايی در سبد خانوارهای ايرانی است و بخش عمده نان مصرفی به شکل سنتی و در انواع مختلفی نظير بربری، سنگک، تافتون و لواش توليد می شود.

بر اساس گزارش ها نزديک به ۳۰ درصد نان توليدی در ايران به دليل کيفيت نامطلوب دور ريخته می شود و يکی از اهداف اجرای اين طرح تازه جلوگيری از حجم گسترده ضايعات نان اعلام شده است.

برخی کارشناسان می گويند در صورت عملی شدن طرح توليد نان صنعتی اين امکان وجود دارد که بخشی از کمبودهای غذايی و بهداشتی مردم با اضافه کردن موادی نظير آهن جبران شود.

کم خونی يکی از بيماری های شايع در ايران است و اين کشور با همکاری بانک جهانی برنامه غنی سازی آرد با آهن را برای مقابله با کم خونی ناشی از فقر آهن در چند استان به اجرا گذاشته است.

بر اساس آخرين گزارش ها هم اکنون ۲۲ ميليون نفر در ۹ استان ايران از آرد غنی سازی شده استفاده می کنند.

ايران تا دو سال پيش از جمله بزرگترين وارد کنندگان گندم در جهان به شمار می رفت ولی اکنون در توليد گندم به خودکفايی رسيده است.

اين کشور در سال ۱۳۸۰ با وارد کردن ۵ ميليون و ۸۰۰ هزار تن توليد گندم در صدر وارد کنندگان گندم جهان قرار داشت اما اکنون با توليد بيشتر از ۱۱ ميليون تن نياز مصرفی خود را تامين می کند.

طرح ساماندهی گندم، آرد و نان با هدف متوقف کردن پرداخت يارانه نان و جايگزينی آن با پرداخت مستقيم يارانه به قشرهای محروم از پنج سال پيش مطرح بوده اما چون جمعيت زير خط فقر در ايران شناسايی نشده اند، اين طرح قابليت اجرا پيدا نکرده است.

به گفته کارشناسان توليد گندم تنها مشکل ايران نيست و اين کشور بايد فعلا به فکر بهبود کيفيت نان باشد و حذف يارانه نان را به شناسايی افراد زير خط فقر موکول کند زيرا بيشتر از يک چهارم گندم توليد شده به دليل ارزان بودن با پخت نامناسب نان از گردونه مصرف انسان خارج می شود و به صورت ضايعات و خوراک دام در می آيد