به نام پروردگار دادگستر

خستــگان را چو طلب باشد و قوت نبود
گر تو بیــــــداد کنی شرط مروت نبود
گر من از میـــکده همت طلبم عیب مکن
شیخ ما گفــت که در میکــده همت نبود
چون چنین نیک ز سر رشته خود باخبرم
آن مبادا کــــه طلـــــبکاری دولت نبود

آقای خاتمی سلام!
خوابید یا بیدار؟ نمی دانیم…اگر خوابید که وای بر این مملکت و وای بر سر نوشت شما در پیشگاه عدل الهی و اگر بیدارید دو صد افسوس بر عاقبت که آنکه ظلم و جور ببیند و لب خاموش بماند دیگر بهانه ای برای فرار از اهمال خود نخواهد داشت.
خوابید یا بیدار؟می بینید با ملت چه می کنند؟می بینید چه بر سر جگر گوشه های پدران و مادران ایرانی می آورند؟ هر روز منتظریم تا خبر ربوده شدن یکی از دوستانمان غمی بر غمها بیفزاید و البته عزممان را در راهی که پیش گرفته ایم – یعنی راه آزادی ایران و آزادگی ایرانی – راسخ تر کند.
آقای خاتمی ، مولا علی حکومت را از آب دهان بز بی ارزش تر می دانست اما امروز مدعیان پیروی از علی به بهانه دفاع از این آب دهان بز هرچه می خواهند بر سر مردم و دانشجویان می آورند برای این آب دهان بز قداره می بندند ، چاقو می کشند و حتی با نام خدا و امامان آدم می کشند…
آقای خاتمی مولا علی می فرماید جامعه ای رو به انحطاط است که در آن اراذل جانشین افاضل گردند و فروع بر مسند اصول بنشینند.
خودتان قضاوت کنید!کدام شرط در جامعه ما صادق نیست؟خواهش می کنیم نگویید تاریک نمایی! اینها حقایقی هستند که چشم پوشی از آنها برای هیچ وجدان بیداری ممکن نیست.نمی خواهیم دستاوردهای دولت شما را نفی کنیم اما باید واقعیتها را بیان کرد.
سومدیریت تمام ارکان حکومتی را در خود غرق کرده.آقازاده ها که بقایای شاهزادگان دوهزاروپانصد سال تاریخ پادشاهی ایرانند به چپاول مردم کمر بسته اند اما اینبار در لباسی کذایی از قداست تصنعی پدرانشان و نیز در پشت پرده هایی که البته هر روز بیشتر فرو می افتند.
سن اعتیاد آنقدر پایین آمده که رسما خواهان چاره ای برای اعتیاد دانش آموزان می شوند! مولدان فکر و اندیشه از هر روزنی برای فرار از ایران ، برای فرار از هویت پدری نهایت استفاده را می برند چون در این سرزمین سوخته تنها مجازند تا در یک چهارچوب متحجر حکومتی فکر کنند و اگر دگراندیش باشند یا توسط نوچه ها و قصابان نامریی سر بریده می شوند یا فتوای مهدورالدمیشان صادر می شود و یا اتوبوسشان به جای کنفرانش و سمینار سر از دره های تاریک در می آورد!
آقای خاتمی می دانیم که می دانید و می دانیم که بخشی از این گلایه ها بیشتر به افرادی غیر از شما مربوط می شوند ولی در شرایط حاضر شما جزو معدود افرادی هستید که هنوز اشتباهاتتان را در هاله ای از تقدس پنهان نکرده اید گرچه اگر اوضاع به همین منوال پیش رود اثری از هاله های کذایی و خود ساخته تقدس باقی نخواهد ماند.
آقای خاتمی در هجدهم تیر هفتاد و هشت دوستان و همکلاسانمان را با نام حسین (ع) و ذکر زهرا (س) از بامها و پنجره ها به بیرون پرتاب کردند ، کشتند ، زخمی کردند و غارت نمودند .
آن روز بسیاری این حوادث را محکوم کردند.رهبر ، شما و برخی وزیرانتان نیز.
وزیر علوم در اعتراض به این فاجعه به طور نمادین استعفا داد. همه وعده برخورد با خاطیان را صادر کردند اما کم کم که منطق دانشجو حکم به آرامش جامعه کرد و به خیال برخی آبها از آسیاب افتاد ، ناله های غم آلود و ندامت گونه برخی تبدیل به فریاد هایی به ظاهر مقتدرانه شدند و عاملان فجایع ، تبرئه.
در حالی که دانشجویان هنوز در بند مانده اند.
اما امروز وقتی با چاقو و قمه و قداره ، به سبک اجداد ناپاکشان ، بادیه نشینان جاهل و مغولان وحشی ، به خوابگاه ها حمله می برند و دانشجویان را ضرب و شتم می کنند همه – حتی شما- مهر خاموشی برلب می زنند ، نه انگار که اتفاقی افتاده .
حتی برخی وقیحانه از موضع برتر بر می آیند و هرآنچه شایسته خود و نوچه هایشان است را نثار ملت و دانشجویان می کنند.
وزیرتان نه تنها استعفا نمی دهد بلکه لبخندی بر لب ، هم سنگر با نیروهای خودسر – که خیلی هم بی اصل و نسب نیستند!! – حکم بر محکومیت دانشجویان می دهد.وای بر جادوی مقام و ریاست که غیرت انسانها را زایل می کند.
آقای خاتمی ! به کجا می رویم؟!روزی برای حمله به حریم دانشگاه به دنبال بهانه بودند اما امروز دیگر حتی زحمت بهانه جویی هم به خود نمی دهند.جوخه های آدم ربایی هر روز طعمه های خود را از میان دانشجویان بر می گزینند.
به کجا می رویم؟!در این مملکت یا نباید اندیشید یا طعمه کج فهمان شد آن هم تنها به جرم اندیشیدن. هر روز بیشتر از قبل می دزدند و در دخمه هایی که حتی شما را به آنجا راه نیست پنهان می کنند.آیا هنوز انتظار نخبه پروری در این سرزمین دارید؟!دانشجو یا باید بیاندیشد که اگر چنین باشد سرکوب خواهد شد و یا باید طوطی وار به تقلید از اندیشه های متحجرانه بپردازد که دیگر نخبه نخواهد شد.
آقای خاتمی! سکوت تا کی؟!ماندن به چه قیمت؟!تا کی می خواهید برای این جماعت نادان از فواید آزادی بگویید؟در روزگاری که حتی دورافتاده ترین جزایر دنیا دکترای دموکراسی گرفته اند شما هنوز در بند آنید که به اقلیتی که اراده فهمیدن ندارد الفبای آزادی بیاموزید.
نمی دانیم دوستانمان کجایند.در کدام سلول مخوف معنای روز و شب را از یاد برده اند. آقای خاتمی اگر یک شب از عمادالدینتان بی خبر بمانید چه خواهید کرد؟اکنون سالهاست که خانواده های بسیاری بی خبر از فرزندانشان شب تا صبح چشم انتظار مانده اند.
سکوت تا کی؟! ماندن به چه قیمت؟! فریادهایمان را نمی شنوید؟ می دانیم که اگر بروید اوضاع بدتر می شود اما خواهش می کنیم بروید.بگذارید مردم تکلیف خود را بدانند.بگذارید ملت طرفهای خود را بشناسد.ماندن به هر قیمت شایسته شما نیست و رفتن در زمانی دیرتر از این زمان دیگر ارزشی ندارد.بدانید هرچه بیشتر بمانید ، برگه های سیاهی که در تاریخ بر اشتباهات شما گواهی می دهند قطورتر خواهند شد.
روزگاری می گفتید در صورت پیروزی در انتخابات وامدار کسی نخواهید بود اما امروز ماندنتان این باور را محکم تر می کند که وامدار آنانی هستید که علیه انتخاب شما فتوا می دادند.
روزی در جلوی دوربین گفتید جز اندکی آبرو چیزی ندارید ، اشکهایتان را دیدیم. امید مردم به آینده ای بهتر و نیز اشکهایتان بیست و دو ملیون نفر را پای صندوقهای رای آورد. وای بر آنروز که این ملت اشکها ، زجه ها ، فریادها و درددلهای دوستانمان را که در سلولهای تیره و تار شکنجه می شوند بشنود.آن روز نه گریستن و نه حتی زجه زدن شما و امثال شما هیچ اثری نخواهد داشت.اگر اینگونه خاموش بمانید دیگر از آن اندک سرمایه دوسال پیش هم چیزی باقی نخواهد ماند.
آقای خاتمی انتظار از شما بیش از دیگرانیست که رسما قوه ای به نام قهریه و مرامی به نام خشونت را تایید و تاکید می کنند.شمایی که با نام و اعتبار دموکراسی آمدید ، ماندنتان در این شرایط توهم خیانت را در اذهان تداعی می کند.
آقای خاتمی تا کی می خواهید در عرصه کلام باقی بمانید؟چیزی که بسیار است ، تئوریسین.اما سرزمین ما همیشه مردان عمل را انتظار کشیده و می کشد.موفقیتهای مقطعی شما در عرصه بین الملل نیز تنها متکی به مقبولیت و مشروعیت مردمیتان بود که اگر این دو ضایع شوند در روابط خارجی نیز حرفی برای گفتن نخواهیدداشت.
آرزو داشتیم به جای آنکه متن سخنرانی شما مرجع امتحانات دانشگاهها شود راهکار شما در دمکراتیک کردن جامعه ایران در دانشگاهها تدریس شود.
آقای خاتمی دگر امروز مطرح کردن گفتگوی تمدنها از سوی حکومت ما کمی مضحک به نظر می رسد حکومت ما حتی نتوانسته است با منتقدین داخلی خود با زبانی غیر از شکنجه و تهدید و در مکانی جز زندان گفتگو کند.
روزی گفتید زنده باد مخالف من! اما نمی دانستیم که این ارادت شما شامل حال موافقانتان نمی شود!بگذاریدمخالفتان شویم تا شاید زنده بمانیم!!گرچه ماندن به هر قیمت را نخواهیم پذیرفت .
آقای خاتمی آنها را که با چوب و چماق ومتکی به جمعی قداره بند و چماقدار تهدیدمان می کنند به تماشای مستندات بیست و هشتم مردار سی و دو دعوت کنید آن روز نیز جمعی که در بعد کمیت از لباس شخصی ها و نیروهای به اصطلاح خودسر امروز کمتر نبودند ، مدتی در خیابانها به تاخت و تاز پرداختند و کارناوال مقبولیت و محبوبیت حکومت وقت را به راه انداختند اما همه دیدیم که هرکه با مردم نباشد نخواهد ماند.حقیقت اسیر این سیاست بازیهای کودکانه نخواهد شد.
آقای خاتمی نمی دانم چه اصراریست که ما ایرانیها هرگز نخواسته ایم تاریخ را از ادامه اش دنبال و از تجربه های گذشته استفاده کنیم.نگذارید این بارهم به ابتدای راه برگردیم و تمام اشتباهات را دوباره تجربه کنیم.
آقای خاتمی نمی دانیم خوابید یا بیدار….اگر خوابید امیدواریم فریادهامان و درد دلهامان کمی هشیارتان کرده باشد و اگر بیدارید بسم ا…صبر ملت اندازه دارد نگذارید فضا آنقدر متشنج شود تا اعتراضاتی که به قول شما نماد دموکراسی در کشورند به الگویی ار آنارشیزم تبدیل شوند.بگذارید دمکرات بمانیم حتی در پشت میله های زندان!!

به امید روزی که همت ایرانی از پس پرده های ظلمت برگه های زرین تاریخ را بنگارد….