بیژن صف سری
http://safsari.persianblog.com/
دوشنبه ٢٦ خرداد ١٣٨٢

همین دیشب بود که وقتی شبکه خبری BBC تصاویری از وقایع اخیر دانشجویی در کشورمان را با آب و تاب نشان می داد، یکباره به سال هایی برده شدم که عاقبت به انقلاب ۵۷ منجر گردید.
در آن سا ل ها هم بنگاه خبر پراکنی انگلیس چون دایه بهتر از مادر پا در میدان نهاده بود و تنها منبع خبری مردم این آب و خاک شده بود.
فرزانه ای از علوم ارتباطات می گفت انقلاب ۵۷، انقلاب ارتباطات بود که نوار بود و BBC وهر دو از مظاهر علوم ارتباطات ، هر روز نواری از سخنرانی رهبر انقلاب آیت ا ……خمینی به ایران می رسید و طی چند ساعت تکثیر و در سراسر کشور پخش می شد ، و شب ها هم راس ساعت هفت ونیم BBCبود که مردم را به دور خود جمع می کرد تا از اخبار این جنبش فرا گیر مطلع شوند، می گویند در سال های پیش از آن هم ، در شهریور بیست ، باز هم این انگلیسی ها بودند، که برای اطلاع رسانی به این ملت سینه می دراندند و سخن کوتاه اینکه تاریخ این سرزمین گواه آن است که این کشور پیر استعمار لااقل در یکصدو پنجاه سال گذشته نقش منافع جویانه ای در تحولات سیاسی و اقتصادی این آب و خاک داشته است و امروز گویی در این آشفته بازار هم نقش خود می جوید تا مبادا از رقیب ،عقب بماند که اگر همچون امریکا به صراحت از آنچه در سر دارد به زبان نمی آورد اما بی خواب و خیال هم نیست که گذشته این استعمار گر پیر ، خود گواه بر این ادعا است.
این همه با بضاعت اندک این قلم که نا رساست ، نوشتم تا گفته باشم ،
هم و طن ،
از بهر تو فریاد رسی ،
نیست ،غیر از خود تو هیچ کسی
و وقت آنست که در این برهه تاریخی دیگر به بیگانه و بیگانه پرست مجال ترسیم سرنوشت خویش ندهیم و از پی تحریک بیگانگان وبیرون از گود نشینان ، تاریخ را به تکرار وا نداریم و بیاد آوریم آن گفته از پیر سیاست این کهنه دیار را که می گفت :
بیگانگان هر گاه بخواهند از حال روز ملتی پرس و جو کنند ، نمی پرسند که در کشور شان چند مجسمه بر پا کرده اند،بلکه پرسش این است که این مردم تا چه مقدار در مقدرات خود دست دارند ، اگر جواب مثبت باشد به آن ملت به دیده احترام می نگرند و هیچ گاه به فکر سوء استفاده از آن نخواهند بود ، اما اگر دانستند که هر آشی را دولت شان می پزد ، مردم می خورند و دم بر نمیارند،دیگر بر چنین ملتی ارزشی قائل نیستند و سعی دارند با یکی از صاحبان قدرت ان کشور کنار بیایند و نظریات خود را تحمیل کنند ، و در عمل، سیاست دو کشور انگلیس و آمریکا ، در دویست سال گذشته ،بر همین پایه استوار بوده است که همواره با دولت ها کنار بیایند چون که می دانند دولت مردان ایران با امکاناتی که در اختیار دارند قادر به تحمیق ملت خود هستند که اگر هم لازم آید مردم را بشورانند و انقلاب کنند و هر زمان هم که منافعشان ایجاب نماید یا با حکومت مردمی کنار می آیند و یا آن را سر نگون می سازند و این ملت است که بعد از چند سالی دو باره خود را در خانه اول می بیند
آری و این چرخه ایست که استعمار گران همواره بر مردم این کهنه دیار و تاریخ او تحمیل کردند و بر ما مباد که باز هم بر این تکرار تن دهیم.