بی‌بی‌سی: پرويز کامياب:
دفتر ایران در پنتاگون با هدف برنامه ریزی و بررسی اوضاع ایران تاسیس شده است
یک سخنگوی وزارت دفاع آمریکا در گفتگو با بی بی سی تایید کرده است که در مارس گذشته بخشی تحت عنوان اداره ایران با هدف برنامه ریزی و بررسی اوضاع ایران در پنتاگون تاسیس شده است.
وی که خواست نامش فاش نشود گفت در حال حاضر پنج کارشناس در اداره ایران فعالیت می کنند.

آنچه باعث نگرانی برخی کارشناسان شده این است که تعدادی از اعضای این اداره از نومحافظه کاران بخش موسوم به “برنامه ریزی ویژه” هستند که نقش مهمی در طرح ریزی حمله آمریکا به عراق داشته اند.

به گفته عده ای از تحلیلگران با وجود کم تعداد بودن کارشناسان این اداره، توانایی آن در شکل دهی به سیاست کاخ سفید علیه ایران نباید دست کم گرفته شود.

پال پیلار تحلیلگر سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سی آی ای) معتقد است که تحولات اخیر در مجموع حاکی از آن است که احتمال حمله نظامی علیه ایران افزایش یافته است:

“اگر شما شش ماه پیش از من می پرسیدید من می گفتم که احتمال حمله نظامی به خاطر عواقب بد آن و نیز عدم موفقیت در نابودی کامل برنامه های هسته ای ایران بسیار کم است. اما نگاهی به لحن بیانیه های دولت، گفتگوهایی که در محافل مختلف انجام می شود و نیز مقالات نشریات نشان می دهد که گزینه حمله نظامی به تدریج به بخشی از گفتمان غالب تبدیل شده است. در حال حاضر من احتمال حمله نظامی به ایران را تا پیش از پایان دوره ریاست جمهوری جورج بوش کاملا منتفی نمی دانم.”

اما چارلز کوپچان، تحلیلگر مسائل امنیت بین المللی در شورای روابط خارجی آمریکا با این نظر موافق نیست.

وی می گوید سیاست کاخ سفید همچنان این است که تنها در صورتی به زور متوسل شود که ابزارهای دیپلماتیک مسئله هسته ای ایران را حل نکند:

“من فکر می کنم وضعیت موجود تغییر چندانی نکرده است. از آغاز دوره دوم ریاست جمهوری بوش و بدنبال مشکلات عراق تصمیم گرفته شد که به رویکرد چند جانبه و استفاده از دیپلماسی رجوع شود. ما همچنین شاهد تغییر مهم پرسنل بوده ایم بطوریکه برخی از نومحافظه کاران از دولت خارج شده و افراد میانه رو وارد شده اند. البته این به هیچ وجه حاکی از آن نیست که احتمال حمله نظامی به ایران دیگر وجود ندارد بلکه کاملا برعکس. من فکر می کنم که اگر ایران طی چند ماه دیگر حاضر به سازش بر سر برنامه های اتمی خود نشود استفاده از زور در اوایل بهار آینده کاملا محتمل است. اما من فکر نمی کنم که از نگاه دولت بوش جنگ با ایران محتمل تر از شش ماه پیش باشد. توپ در زمین ایران است.”

به گفته چارلز کوپچان برنامه ریزی برای حمله به ایران تحول جدیدی نیست:

“برنامه های احتمالی برای حمله بالقوه به تاسیسات اتمی ایران مدتی است که در جریان است. اخیرا گزارش شده بود که یک گروه ویژه برای رفتن به خلیج فارس آماده می شود. حالا هم که گزارش ایجاد اداره ایران در پنتاگون را می شنویم. من فکر نمی کنم که این ها حاکی از آن باشد که دولت بوش تصمیم خود را برای جنگ با ایران گرفته است. این گامها می تواند بخشی از روند دیپلماسی باشد که در آن این اقدامات به منظور افزایش قدرت چانه زنی دولت صورت می گیرد. و از سوی دیگر اینها می تواند برنامه ریزی برای روزی باشد که دولت بوش به این نتیجه رسید که راهی جز گزینه نظامی نیست.”

اما پال پیلار که خود از منتقدین سیاست های دولت جورج بوش بوده نگران است که عکس این ماجرا صحت داشته باشد یعنی دولت بوش از دیپلماسی برای زمینه سازی یک حمله نظامی استفاده کند. او می گوید حمله نظامی علیه ایران لزوما با اعلام قبلی انجام نمی شود:

“ترس اصلی من این است که چنین عملیاتی بطور ناگهانی و بدون تلاش برای جلب حمایت عمومی انجام شود. یعنی نخست حمله نظامی صورت گیرد و بعد برای توجیه آن کوشش شود و گفته شود که راهی جز انجام یک عملیات ناگهانی و غافلگیرکننده وجود نداشت. تجربه ناخوشایند عراق موجب شده که قانع کردن افکار عمومی برای انجام یک عملیات نظامی دیگر بسیار دشوار باشد.”

آقای پیلار تاکید می کند که دیک چنی معاون رئیس جمهور و دونالد رامسفلد وزیر دفاع آمریکا که از پشتیبانان اصلی حمله به عراق بودند همچنان از نفوذ زیادی در دولت برخوردارند. او دیک چنی را با نفوذترین معاون رئیس جمهور در تاریخ آمریکا می خواند.