پرسش یک دانشجوی ایرانی تبار دانشگاه هاروارد از محمد خاتمی درباره پرونده قتل زهرا کاظمی
رادیوفردا: روز یکشنبه محمد خاتمی در ادامه سفرش به آمریکا، در دانشگاه حکومت دانشگاه هاروارد حضور یافت و پس از ایراد سخنانی به پرسش های تعدادی از دانشجویان این دانشگاه درباره مسائل مختلف پاسخ گفت. علی سلطانی شیخ الاسلامی یکی از دانشجویان ایرانی تبار که تاریخ اسلام مطالعه می کند، با اشاره به سخنان آقای خاتمی درباره عدالت و انصاف از او از جمله پرسید: «در سنت ما، دست کم در سنت خانواده من پذیرفتنی نیست که به زنی تجاوز شود، به او کتک زده شود و زیر خاکی دفن شود که تمام شهدای ما و خاطره آنها در آن آرمیده اند و بعد برگردند بگویند ببخشید. و بعد به اعدام کننده او این آقای مرتضوی یا هرچه که اسمش هست این حق را بدهند بیاید به عنوان نماینده کشور من و به نام پیامبر من به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برود. من نمی توانم این را بپذیرم و وقتی شما به عنوان رئیس جمهوری، به عنوان مردی که رگ و پیش باید به عنوان سپر زنان و دختران و کودکان باشد، درباره عدالت صحبت می کنید، من از خودم می پرسم «کی»؟ و من چه باید به استفان بگویم وقتی که برای دیدنش به مونتریال می روم؟
تارا عاطفی (رادیو فردا): روز یکشنبه محمد خاتمی در ادامه سفرش به آمریکا، در دانشگاه حکومت دانشگاه هاروارد حضور یافت و پس از ایراد سخنانی به پرسش های تعدادی از دانشجویان این دانشگاه درباره مسائل مختلف پاسخ گفت. یکی از دانشجویان ایرانی تبار که تاریخ اسلام مطالعه می کند، با اشاره به سخنان آقای خاتمی درباره عدالت و انصاف، از او درباره قتل زهرا کاظمی در بازداشتگاه جمهوری اسلامی در زمان ریاست جمهوری او پرسید و گفت:
علی سلطانی شیخ الاسلامی: من به عنوان یک ایرانی از شما تشکر می کنم و به شما تبریک می گویم، به خاطر همه آن چیزی که درباره عشق و زندگی گفتید. گذشته از تئوری من دوستی دارم در مونتریال به نام استفان هاشمی. ما در وی ژورنالیست کانادایی بود که من مطمئنم شما او را می شناسید؛ زهرا کاظمی که هنگامی که در زندان اوین تحت بازداشت بود، درگذشت. طی دو سه سال گذشته من با او بودم. این موضوع برای او باعث تکاپویی وحشتناک، دردآور و غیرقابل تحمل شده، همانطوری که برای ایرانیان بهایی و بسیاری از دیگر ایرانیان چنین بوده. آنها که خواهان اجرای عدالت هستند. چیزی که شما همیشه درباره آن صحبت کرده اید.
وقتی شما درباره معیارهای دوگانه صحبت می کنید، البته که من به عنوان یک ایرانی حرف شما را می فهمم؛ ما می دانیم آمریکایی ها، اسرائیلی ها و بقیه چه می کنند، اما چیزهایی هستند که در حیطه قدرت ما هستند و چیزهایی که نیستند؛ خانم کاظمی به نام ما دفن شد، به نام دین ما دفن شد، وی را به نام ایران من دفن کردند، در سرزمینی که نیاکان ما به خاک سپرده شدند. او تحت نام پیامبر من دفن شده و من قدرت آن را ندارم که هیچ کاری در این باره انجام دهم. زیرا من نمی دانم به چه کسی باید برای اجرای عدالت مراجعه کنم.
در سنت ما، دست کم در سنت خانواده من پذیرفتنی نیست که به زنی تجاوز شود، به او کتک زده شود و زیر خاکی دفن شود که تمام شهدای ما و خاطره آنها در آن آرمیده اند و بعد برگردند بگویند ببخشید. و بعد به اعدام کننده او این آقای مرتضوی یا هرچه که اسمش هست این حق را بدهند بیاید به عنوان نماینده کشور من و به نام پیامبر من به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برود. من نمی توانم این را بپذیرم و وقتی شما به عنوان رئیس جمهوری، به عنوان مردی که رگ و پیش باید به عنوان سپر زنان و دختران و کودکان باشد، درباره عدالت صحبت می کنید، من از خودم می پرسم کی؟ و من چه باید به استفان بگویم وقتی که برای دیدنش به مونتریال می روم؟
ت . ع: آقای خاتمی در پاسخ به سئوال این دانشجوی رشته تاریخ اسلام درباره قتل زهرا کاظمی در بازداشتگاه جمهوری اسلامی گفت:
صدای محمد خاتمی: درباره خانم زهرا کاظمی، بنده به عنوان رئیس جمهوری و دولت من به عنوان بخشی از حکومت رسما موضع گرفت و ایستاد و خواستار این شد مساله پیگیری شود و با نحوه برخورد با ایشان و نحوه برخوردهای بعدی با آن اعتراض کرد که مساله اش در همه رسانه ها هم آمد. قوه قضاییه هم برای خودش یک استدلال هایی داشت که در عین این که احترام برایشان می گذارم، ما در این زمینه اختلاف نظر هم داشتیم. البته من با شجاعت شما نسبت قتل به کسی بدهم که مشخص کنم قاتل خانم کاظمی که بوده. معتقدم با این مساله میشد و می بایست بهتر از این برخورد شود. شاید اگر دوستان ما، بازماندگان خانم زهرا کاظمی هم مساله را به این صورت سیاسی نکرده بودند و تبدیلش نکرده بودند به یک کار تبلیغاتی خیلی تند علیه «ایران»، مساله بهتر و بیشتر حل می شد. به هر حال ما مسیر دموکراسی را تازه شروع کردیم. مطمئنا می شود ایراادها و عیب هایی نسبت به آنچه در ایران می گذرد، گرفت، ولی اولا نوعی دیگر از این اشکال یا نظیر این اشکال در جاهای دیگر هم می توانیم ببینیم. آنچه که مهم است، دموکراسی یک پروسه است. ما باید با حوصله به صورتی پیش برویم که بتوانیم با کمترین هزینه بیشترین دستاورد را داشته باشیم، خیلی هم عجله نداشته باشیم و فقط سعی کنیم جهت به سوی استقرار کامل و جامع دموکراسی گم نشود. حالا هم که کاره ای نیستم، حاضرم مطالب شما را به دقت به مسئولان ذیربط منتقل کنم.
پیام برای این مطلب مسدود شده.