زخم درون ما
وبلاگ ورجاوند:
این پاسخی است به مرد پیر و بابک جوان
به کدامین درد بنالم ، به هر کجا که میروی بوی خون است و مرگ و سردابه های شکنجه مدعیان الوهیت.
کدامین را باید گفت ، خیانت ها ، جنایت ها ، فقرعمومی ، فحشا ، ظلم و ستم ملایان حاکم ، دکان مذهب ، خدا پنداری خامنه ای ، اسارت عزیزان ، نسل نفرین شده ، غم از دست دادن برنایان ، غارت بیت المال ، جنگ طلبی حاکمان کثیف ، خانواده هزاران ملای یک از یک پست تر و دون تر ، فرمانروایان جابر.
از چه باید گفت ، رنج ملتی اسیر یا سرور مزدوران رژیم ، زندانهایی که جوانان را میبلعند و استخوانی نیز از آنان باقی نمیماند. از حوضچه های اسید برای حل گوشت و پوست هموطنان دگراندیش بگویم یا بخشش سرمایه های ملت به این و آن تروریست. از خود بزرگ پنداری دکتر جلاد و آدمکشی که رییس جمهور منتصب ایران است یا از اربابش که بافور از کنار دستش جدا نمیشود.
از تلاش این خودمحوران تازه بدوران رسیده برای تهیه بمب انمی بگویم یا از نابودی ملتی که معالأ نتیجه این اشتیاق را با مرگ خود خواهد دید یا از مردمی ساده دل که خدا را فراموش کرده و دیوانه ای معتاد را خدای خود کرده اند.
پیام برای این مطلب مسدود شده.