واکنش رسانه‌هاى آمريکا در برابر پاسخ ايران
پیک ایران:
عبدى کلانترى، گزارشگر صداى آلمان در نيويورک : غالب رسانه هاى آمريکايى، از جمله “واشنگتن پست”، “نيويورک تايمز”، “يو اس ا تودی” و “وال ستريت جورنال”، در نخستين واکنش در قبال پاسخ رسمى دولت ايران در مورد مناقشه اتمى، اين پاسخ را حامل زبان دوگانه و ناروشن ارزيابى کردند.
به دنبال دريافت پاسخ ايران، جورج بوش ، رئيس جمهور آمركا، تماسى تلفنى در اين مورد با کوفى عنان دبيرکل سازمان ملل داشت. او هم چنين در جلسه‌اى فورى با کاندوليزا رايس در مورد اقدامات بعدى آمريکا در اين خصوص صحبتى داشت.
در بيانيه رسمى وزارت امور خارجه آمريکا ضمن انتقاد ملايمى در اين باره که دولت ايران از متوقف کردن کامل غنى‌سازى سرباز زده، آمده است که دولت آمريکا با جدى گرفتن کامل پاسخ ايران، آن را هرچه زودتر با اعضاى شوراى امنيت و آلمان به بحث خواهد گذاشت.
سردبيران روزنامه “واشنگتن پست” امروز خواستند تا با ايران با قاطعيت برخورد شود و دوباره اين شانس به دولت ايران داده نشود تا بازهم براى مدتى وقت گذرانى کرده، اقدامات ديپلماتيک را ناکام بگذارد.
واشنگتن پست مى‌نويسد: «ايران با فرستادن پيام‌هاى متناقض درباره مقاصد واقعى‌اش موفق شده ميان منتقدان خود شکاف بيندازد و همزمان به تلاش‌هايش براى کسب اورانيوم غنى شده ادامه دهد. اکنون پرسش آن است که آيا جهان اجازه خواهد داد بارديگر آلت دست قرار بگيرد؟»
واشنگتن پست معتقد است ايران تنها دو راه دارد، يا غنى سازى را به طور کامل متوقف کند يا با تحريم‌هاى شوراى امنيت مواجه شود. به گفته سردبيران اين روزنامه، دولت ايران در پاسخ اخير خود بار ديگر سعى در طفره رفتن و وقت‌کُشى دارد و نبايد به آن اجازه داد براى بار چندم خود را از مخمصه نجات دهد.
واشنگتن پست مى‌نويسد: «به ايران گفته شد غنى‌سازى را به تعليق درآورد. ايران اين کار را نکرد. اکنون بايد مورد تحريم قرار گيرد تا دوباره مجبور شود در موضع‌اش تجديد نظر کند.»
يکى از مفسران روزنامه «وال ستريت جورنال» ـ آقاى جورج پرکويچ رئيس برنامه منع گسترش تسليحات اتمى در مرکز صلح جهانى بنياد کارنگى ـ امروز (۲۴ اوت ۲۰۰۶) نوشت: «اکنون وقت آن رسيده که آمريکا به آرامی وزراى دفاع و امورخارجه کشورهاى اروپايى و آسيايى و خاورميانه را گرد آورده و طرح‌هاى عملى در مورد محدود ساختن و مهار ايرانى که به نيروى هسته‌اى مجهز شده بپردازند.»
اين مفسر اعتقاد دارد براى پرهيز از اقدام نظامى عليه ايران بايد يک استراتژى قدرتمند بازدارندگى و محدود سازى (deterrence and containment) با شدت کامل در مورد ايران به اجرا گذاشته شود. اگر آمريکا به روشنى به ايران ضمانت امنيتى بدهد و بگويد هرگز خواهان تغيير رژيم نيست، در مقابل مى‌تواند انتظار داشته باشد که ايران نير به روشنى بپذيرد که امنيت منظقه و امنيت اسرائيل را به خطر نخواهد انداخت.
چنين توافقى ميان آمريکا و ايران بر سر ضمانت‌هاى امنيتى مستلزم آن است که ايران و کشورهاى همسايه‌اش به اتفاق آمريکا يک سيستم نظارتى بر حرکت‌هاى نيروى هوايى ايران و توان پرتاب موشکى آن تعبيه کنند و نيز رابطه ايران با حزب الله لبنان زير نظارت بين‌المللى قرار گيرد.
دو پژوهشگر ايرانى در آمريکا، آقايان کاوه افراسيابى و عباس ملکى، امروز به جانبدارى از دولت ايران نوشتند (بيزنس دی): «اگر آمريکا و سفير آن در سازمان ملل جان بولتون، عليرغم ابعاد مثبت پيشنهادهاى ايران، از اين فرصت استفاده نکنند و در عوض به سمت سياست تحريم بروند آنگاه صحنه براى يک بحران تمام عيار بين‌المللى آماده خواهد شد.»
پیام برای این مطلب مسدود شده.