ایسنا:
یک باستان‌شناس پرسید: سنگ‌نگاره‌های منحصر به‌فردی که در تابستان سال ‌١٣٧٨ در کنار موزه‌ی تخت جمشید (پارسه) نگهداری می‌شدند، اکنون کجا هستند؟

دکتر رضا مرادی غیاث‌آبادی در گفت‌وگو با خبرنگار بخش میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، توضیح داد: در تابستان سال ‌١٣٧٨ که در حال مطالعه برای تجدید چاپ کتاب «تخت جمشید» بودم، در کنار موزه‌ی تخت جمشید (پارسه) تعدادی سنگ‌نگاره وجود داشتند که گویا در کاوش‌های محوطه از جای خود جدا شده بودند.

وی ادامه داد: محل دقیق کشف آن سنگ‌نگاره‌ها مشخص نبود؛ ولی می‌خواستند آن‌ها را برای نگهداری به موزه‌ی تخت جمشید (پارسه) یا موزه‌هایی مانند موزه‌ی ایران باستان منتقل کنند.

او با اشاره به این‌که آن سنگ‌نگاره‌ها ویژگی‌های جالبی داشتند که نمونه‌ی آن‌ها در هیچ جای دیگری وجود نداشت، گفت: آن آثار از نظر پژوهشی ارزش زیادی داشتند و منحصربه‌فرد به‌شمار می‌رفتند؛ اما در پایان سال ‌١٣٧٨ که برای تحقیق درباره‌ی آن‌ها به تخت جمشید (پارسه) رفتم، مسؤولان وقت میراث فرهنگی سنگ‌نگاره‌ها را نشان ندادند و حتا پاسخ درستی نیز درباره‌ی آن‌ها ارایه نکردند. به‌علاوه، هیچ عکس یا مطلب پژوهشی نیز درباره‌ی آن سنگ‌نگاره‌ها در اختیار من قرار ندادند که مشخص شود، آن آثار از کجا به‌دست آمده‌اند و اکنون در کدام بخش نگهداری می‌شوند.

نویسنده‌ی کتاب «کتیبه‌های هخامنشی» در ادامه با اشاره به این‌که اکنون پس از گذشت هفت سال هنوز هم اطلاعی از آن سنگ‌نگاره‌ها در دست نیست، گفت: آن آثار با دیگر سنگ‌نگاره‌های تخت جمشید (پارسه) تفاوت زیادی داشتند و امیدوارم هر نهادی که آن‌ها را در اختیار دارد، سنگ‌نگاره‌ها را در معرض دید عموم بگذارد یا توضیح دهد که چرا تاکنون پنهان شده‌اند و عکس و پژوهشی درباره‌ی آن‌ها منتشر نشده است؟

وی اضافه کرد: اکنون وضعیت آن سنگ‌نگاره‌ها مانند این است که وجود خارجی ندارند؛ چراکه دسترسی به آن‌ها ممکن نیست و تحقیقی هم که سبب آشنایی پژوهش‌گران شود، درباره‌ی آن‌ها نشده است.

غیاث‌آبادی همچنین مشخصات یکی از سنگ‌نگاره‌ی تخت جمشید (پارسه) را چنین توضیح داد: این سنگ‌نگاره حدود ‌١*1/‌٥ متر است و نیم متر هم قطر دارد که به این ترتیب، حدود یک تن وزن داشت. ازسوی دیگر، روی آن مردی با پوشش خاص حجاری شده بود که تخت روانی را با تعدادی بره در دست داشت. مشخصات آن نشان می‌دهد که در نیمه‌ی شکسته‌اش، فردی پشت تخت را در دست داشته است.

رضا مرادی غیاث‌آبادی باستان‌شناس مستقل، پژوهش‌گر و فعال در حوزه‌ی اختر باستان‌شناسی است. بررسی ویژگی‌های نجومی سنگ‌نگاره‌های تخت جمشید (پارسه) یکی از پژوهش‌های اوست و تاکنون کتاب‌هایی چون «رصدخانه‌ی نقش رستم» و «بناهای تقویمی و نجومی» ایران از او منتشر شده‌اند. وی همچنین درباره‌ی چهارتاقی نیاسر نیز تحقیقاتی داشته است.