خبرنامه امیرکبیر:

در راستای اتفاقات اخیر دانشگاه شهید چمران اهواز که ناشی از فضای امنیتی حاکم بر دانشگاه در طی چند ماهه گذشته که به تحصن و تظاهرات در دانشگاه انجامید می باشد، ذکر چند نکته ضروری به نظر می رسد:
۱. فضای حاکم بر دانشگاه مختص و منحصر به دانشگاه شهید چمران نیست بلکه در تمام دانشگاههای کشور و حتی در سطح جامعه در حال اعمال شدن است که موجب اعتراضات گسترده ای در سایر دانشگاه های کشورنظیر دانشگاه شهید رجایی، امیر کبیر، تهران و …گشته است.
۲. در جلسه دانشجویان معترض و برخی مسئولان دانشگاه ، با بیان این که ما مطیع دستورات و قوانین اعمالی از سوی سطوح بالایی قدرت هستیم دانشجویان را متوجه ساختار قدرت و تغییرات مدیریتی صورت گرفته پس از انتخابات ۳ تیر کردند.مسئولان دانشگاه به جای پرداختن به مطالبات دانشجویی عملا روی به ارشاد و امربه معروف و نهی از منکر آوردند و در جایگاهی فراتر از شان اجرایی خود به حیطه ای وارد شدند که نه تنها هیچ ارتباطی با اتفاقات اخیر نداشت که تنها این اقدامات غیرقانونی و برخلاف مصالح دانشجویان را توجیه می کرد. آن چه در این جلسه به چشم می آمد عدم درک صحیص مطالبات دانشجویی،نیازها و معضلات دانشگاه بود که البته هیچ گفته ای که نشان از تلاش جهت رفع آنان باشد شنیده نشد.
٣. اگر چه اعتراضات دانشجویی از برخورد خشونت آمیز حراست دانشگاه با یک دانشجو و اهانت به دانشجویان دختر به بهانه ی پوشش ظاهری و … آغاز شد اما مسایل دیگری را نیز به حوزه مطالبات دانشجویی وارد کرد.مسایلی از قبیل اعمال نفوذهای مسئولین دانشگاه در برگزاری انتخابات انجمن اسلامی و سپس انتخابات شورای صنفی، جلوگیری از برگزاری جلسات و سخنرانی های سیاسی فرهنگی در سطح دانشگاه، طرح تفکیک جنسیتی،امنیتی شدن فضای دانشگاه،افزایش اختیارات حراست و ماموران آن تا مرز اهانت و برخورد فیزیکی،لغو اردوهای تفریحی،اعمال محدودیت در فعالیت های فرهنگی و کانون های دانشگاه.
٤. در جلسه دانشجویان معترض جمع کثیری از نیروهای وابسته به تشکل های بسیج دانشگاه و نیروهای لباس شخصی حضور داشتند که از هر فرصتی برای ملتهب کردن فضا و ایجاد درگیری استفاده می کردند.این اقدام آن ها اگر چه با هشیاری دانشجویان به جایی نرسید اما خطر برخوردهای فیزیکی و خشونت آمیز و صدور احکام انضباطی _ چیزی که مسبوق به سابقه است_ را هم چنان جدی نگه می دارد.
٥. فضای کنونی حاکم بر دانشگاه در حال نهادینه شدن است. در صورت نهایی شدن این امر ماهیت اعتراضات با آنچه اکنون وجود دارد متفاوت خواهد بود. در واقع استحکام چنین فضایی که به قول ریاست دانشکده ی مهندسی حالت گذار خود را می گذراند دانشجویان را با فضایی روبه رو می کند که نه تنها به عنوان دانشجو به حساب نمی آیند که موجودیت شان در لابه لای دستورات و نظارت گسترده ی دستگاه های مختلف درون و بیرون دانشگاه گم می شود.مدیریت جدید آموزش عالی رویکردی را برگزیده اند که به خاموشی فعالیت های اعتراض آمیز،تجاوز به حریم خصوصی دانشجویان،نظارت و اعمال سلیقه در کلیه ی فعالیت های دانشجویی،نبود آزادی بیان ،از بین رفتن روح پرسش گری و حاکم شدن سکوت قبرستانی منجر می شود.

۶. دانشجویان آزادی خواه نسبت به چنین رویکردی در دانشگاه شهید چمران اهواز و نتایج آن هشدار می دهد و تلاش هایش را در راستای مقابله با آن تا به نتیجه رساندن خواست ها و مطالبات خود ادامه می دهد و در این بین مسئولان دانشگاه را از برخوردهای خشونت آمیز و صدور احکام انضباتی برحذر می دارد.

دانشجویان آزادی خواه
دانشگاه شهید چمران اهواز