29.05.2003

نطق پيش از دستور علی اكبر جعفری نماينده ساوه

آنان كه بايد توبه كنند!

يكی از نمايندگان محترم جناح اقليت در سخنرانی مورخ 21/2/82 خود بيان فرمودند كه نمايندگان اصلاح‌طلب مجلس بايد توبه كنند.

توبه نمايندگان اصلاح‌طلب، به مفهوم توبه بيش از 22 ميليون نفر مردم رشيد، عاقل و آگاه ايران است كه پس از گذشت 18 سال از انقلاب، با احساس نياز جدی برای تغيير نگرش و تحول اساسی در اداره كشور، در حماسه پرشكوه دوم خرداد 76 به رئيس جمهور اصلاح‌طلب و متعاقباً به نمايندگان اصلاح‌طلب رأی دادند و در 18 خرداد 79 برای سومين‌بار در انتخاباتی رفراندوم‌گونه باز به اصلاحات آری گفتند. بنابراين نمايندگان اصلاح‌طلب، افكارعمومی كشور را نمايندگی مي‌كنند.

اگر امروز با بستن تمام راه‌‌ها با استفاده از ابزارهای قانونی و غيرقانونی و بزرگنمايی مشكلات درجه دوم و سوم، مردم را از اصلاح نظام نااميد كرده‌ايد و با 12درصد در انتخابات شوراها موفق مي‌شويد، اولاً اين تعداد آرا جای افتخار ندارد گرچه ما به‌عنوان رأی بخشی از مردم در مقابل آن تمكين مي‌كنيم. ثانياً اگر با تعمق به نتيجه آرای دومين دوره انتخابات شوراها بپردازيم بايد از اين كه اكثريت مردم از اصلاح نظام مأيوس شده و در انتخابات شركت نكرده‌اند، بر خود بلرزيم و به فوريت چاره‌انديشی كنيم. گرچه انحصار‌طلبان مغرور از نشئه قدرت، متأسفانه هيچگاه اين پيام‌‌ها را دريافت نكرده و نمي‌كنند.

بنابراين قطعاً نظر گوينده محترم، اكثريت مردم فهيم و انقلابی ما نبوده كه به درستی راه خود را انتخاب كرده‌اند لذا اگر قرار است توبه شود، بايد شورای محترم نگهبان توبه كند كه با رد تعداد زيادی از مصوبات مهم مجلس، عملاً مجلس را ناكارآمد كرده است و در نتيجه مطالبات مردم بلا جواب مانده است.

اگر قرار است توبه شود، بايد قوه قضائيه توبه كند كه نويسندگان منتقد و روزنامه‌نگاران اصلاح‌طلب و روشنفكرانی چون جانباز انقلاب دكتر سيدهاشم آقاجری را زندانی كرده است. فقط به‌جرم آن كه فكرشان با تفكر كليشه‌ای آنها همخوانی ندارد و مجيزگوی قدرت فراقانونی نيستند در حالی كه مردم حق دارند كه فكر كنند و حق دارند فكر خودشان را بيان كنند. يعنی اين كه آزادی انديشه داشته باشند. اگر قرار است توبه شود، آنهايی بايد توبه كنند كه حدود 91 روزنامه و نشريه مستقل و نقاد اصلاح‌طلب را با تفسير ناصواب از قانون اقدامات تأمينی توقيف كرده‌اند.

اگر قرار است توبه شود، آنانی بايد توبه كنند كه روحانيون آزاده و اصلاح‌طلبی چون موسوی خوئيني‌‌ها، عبدالله نوری، دكتر محسن كديور و ديگران را از صحنه خارج و ياران ديروز امام را نامحرمان امروز نظام تلقی مي‌كنند.

اگر قرار است توبه شود، فراكسيون اقليت مجلس بايد توبه كند كه با حمايت بي‌چون و چرا از جناح قدرت‌طلب، آنها را در راه نادرست خود جدي‌تر و شكاف ملت و حاكميت را بيشتر مي‌كنند.

اگر قرار است توبه شود، اين گروه‌های فشار بدون شناسنامه هستند كه مي‌دانيد و مي‌دانيم به كجاها وصل هستند و با حمايت مادی و معنوی آنان، هرچند وقت يكبار كه احساس خطر مي‌كنند جامعه را به‌هم مي‌ريزند و نمي‌گذارند به جهانيان نشان دهيم كه كشور با ثباتی داريم.

اگر قرار است توبه شود، آنهايی بايد توبه كنند كه با محاكمه آقای كرباسچی (شهردار پرتلاشی كه عملكرد او در تاريخ 200 ساله تهران بي‌سابقه بود) ضربه مهلكی به نظام مديريت كشور وارد كردند كه حداقل خسارت آن گرفتن شجاعت از مديران خلاق و توانمند كشور بود.

اگر قرار است توبه شود، سركوبگران جنبش دانشجويی بايد توبه كنند كه كانون‌های حركت و نماد جوشش جوانان پرشور و انقلابی و پيشرو را به سكون واداشتند و با اين عمل گرد نااميدی بر دانشگاه‌‌ها پاشيدند.

اگر قرار است توبه شود آنهايی بايد توبه كنند كه نيروهای نظامی و انتظامی را برخلاف نظر صريح حضرت امام(ره) وارد عرصه سياست كردند كه قطعاً ضربه جبران‌ناپذيری بر انسجام و يكپارچگی نيروهای نظامی و انتظامی در دفاع از تماميت ارضی و ايجاد امنيت عمومی برای آحاد جامعه وارد كردند.

اگر قرار است توبه شود آنهايی بايد توبه كنند كه با اعمال نسنجيده خود موجب فرار مغزها و سرمايه‌‌ها شدند و در كشور شرايطی را فراهم كردند كه بهترين نيروهای تحصيلكرده را كشورهای ديگر جذب كردند و مقدار معتنابهی از سرمايه‌های ايرانيان (كه حداقل 300 ميليارد دلار برآورد مي‌شود) به كشورهای ديگر گريخت و سرمايه‌گذاری شد كه حتی يك‌سوم آن اگر در داخل سرمايه‌گذاری مي‌شد گره‌گشای بسياری از مشكلات اقتصادی كشور در زمينه اشتغال، توليد و درآمد ارزی مي‌گرديد. چرا كه امنيت كه اولي‌ترين شرط توسعه سرمايه‌گذاری برای حل مشكلات اقتصادی كشور است، نه تنها فراهم نگرديد، بلكه علي‌رغم اعلام مواضع دنيا پسند رياست محترم جمهور مبني‌بر تشنج‌زدايی، ايجاد روابط مسالمت‌آميز با كشورها به‌خصوص كشورهای همسايه و حوزه خليج‌فارس نيز برنامه گفت‌وگوی تمدن‌‌ها و ائتلاف برای صلح، چهره نامطمئنی از كشور ارائه دادند.

اگر قرار است توبه شود، مديران ارشد سازمان صداوسيما هستند كه بايد توبه كنند كه نه تنها نتوانستند از اين دانشگاه عمومی در جهت تحول فرهنگی و فرهنگ‌سازی مولد و تلاش و تغيير نگرش مثبت و فرهنگ‌سازی مولد و تلاش در مردم استفاده كنند بلكه با بررسی دقيق كارشناسی هيأت تحقيق و تفحص مجلس 529 ميليارد تومان تخلف مالی نمايان شد كه بهتر از اين نمي‌شد اعتماد مردم را نسبت به دستگاه‌های اجرايی سلب كرد.

اگر قرار است توبه شود، آمران قتل‌های زنجيره‌ای هستند كه امنيت شهروندان و كشور را به بازيچه گرفتند و عاقبت پرونده با برخورد با بعضی عاملين نه آمرين و روشن‌ نشدن ابعاد مختلف اين فاجعه هولناك به بوته فراموشی سپرده شد.

اگر قرار است توبه شود، آنهايی بايد توبه كنند كه مصونيت پارلمانی نمايندگان ملت را برخلاف اصول 84 و 86 قانون اساسی به سخره گرفتند و با احضار و پرونده‌سازی برای حدود 60 نفر از نمايندگان، بدعت جديدی را در تاريخ پارلمان‌های دنيا گذاردند.

بايد صادقانه بگوييم آنچه خوب و بد در كشور وجود دارد، دست‌پخت همه اعم از چپ و راست است. اما كسانی كه با بحران‌آفريني‌های گوناگون امكان رفع نقايص و ضعف‌‌ها را كاهش مي‌دهند و نمي‌گذارند از همه ظرفيت‌‌ها و امتيازات كشور برای توسعه همه‌جانبه استفاده شود، بيش از ديگران در نابساماني‌های موجود گناهكارند. بنابراين در شرايط حساس كنونی، برای خروج از بن‌بست و نابساماني‌‌ها و هدايت كشور به سمت پيشرفت و توسعه، ايجاب مي‌كند كه با كاهش تنش‌های سياسی و ايجاد وفاق ملی با تمكين در مقابل رأی مردم و نهادينه كردن حاكميت قانون و در رأس آن قانون اساسی از طريق

-‌ تقويت مردمسالاري

– گسترش آزادي‌های قانونی و مشروع

– ايجاد امنيت عمومي

– برخورد عادلانه با همه شهروندان

– تصويب لوايح اصلاح قانون انتخابات و تبيين اختيارات رئيس جمهور

زمينه‌های واقعی افزايش توان ملی در برابر تهديدهای خارجی و انجام اصلاحات كه خواست اكثريت مردم و سرنوشت محتوم كشور است، فراهم شود.

پیام برای این مطلب مسدود شده.

Free Blog Themes and Blog Templates