پیک ایران: کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید) : به گزارش دریافتی از تهران، امروز شنبه ۱۵‌بهمن، جمعیتی بالغ بر ۲۰۰‌ نفر متشکل از خانواده‌های کارگران زندان در زیر باران شدید در مقابل دادگاه “انقلاب” اسلامی در خیابان معلم گرد آمدند. خانواده‌ها طی سردادن شعارهائی خواستار آزادی کارگران زندانی شدند. در پلاکاردهائی که خانواده‌ها در اطراف نصب کرده بودند، این شعارها به چشم می‌خورد: “رانندگان واحد آزاد باید گردند”، سندیکای مستقل ایجاد باید گردد”.
بنا به این گزارش، هیئتی از خانواده‌ها با مسئولان قضائی رژیم دیدار کردند. در این دیدار، به خانواده‌ها وعده داده شد بخش وسیعی از کارگران زندانی طی روزهای آینده آزاد خواهند شد. علی‌رغم حضور سنگین ماموران امنیتی و انتظامی در محل، اتفاق خاصی نیافتاد.
—————————————
مهدیه دختر دوازده ساله کارگر زندانی مدال طلا گرفت

مهدیه سلیمی، دختر دوازده ساله کارگر زندانی یعقوی سلیمی همراه مادر و خواهر دو ساله‌اش، طی یورش ماموران اطلاعاتی رژیم به منزل آنها، شبانگاه جمعه ۷ بهمن ۱۳۸٤ دستگیر و به زندان اطلاعات در خیابان وزرا برده شدند. او دو روز همراه مادر و خواهر کوچک‌ترش و چند کودک و مادر دیگر که به همراه آنان دستگیر شده بودند، در این زندان به سر برد. روزی که پدرش ناچار شد خود را تحویل زندان اوین بدهد، او و خواهرش نیز همراه پدر به زندان اوین رفتند که همان روز همراه مادرشان آزاد و به منزل برگشتند. او در مصاحبه تکان دهنده‌ای، حوادثی را که در زندان بر آنان رفته بود توضیح داد.

مهدیه از دوران کودکی به ورزش علاقه پیدا کرد و در ۹ سالگی به تمرین کاراته پرداخت. او روزها و ماه‌ها و سال‌ها بعد از تعطیل شدن مدرسه به تمرین رفت. عشق مهدیه به این ورزش، او را که در زمینه درس و تحصیل نیز از هوش سرشاری برخودار است، بزودی وی را در میان کودکان همسن و سالش که به این رشته ورزشی روی آورده بودند، سرآمد کرد.مهدیه تمام دوران بازداشت را به مسابقه‌ای که پیش رو داشت فکر می کرد، اما این فکر که ممکن بود او تا آن زمان در زندان به ماند، آزارش می‌داد. مهدیه آزاد شد، اما پس ضربه‌های روحی دوران زندان، بویژه زمانی که متوجه شد پدر ناچار است به زندان برود و به هنگام مسابقه در کنار او نخواهد بود ،دل و دماغی برای این کودک قهرمان برای انجام مسابقه باقی نگذاشت. اما، با دلگرمی‌های مادر، مهدیه دوازده ساله روز جمعه ۱٤ بهمن در مسابقات استانی که در شهرستان شهریار برگزار شد شرکت کرد و به مقام اول دست یافت و طلا گرفت. او می گوید:” پدرم خیلی خوشخال میشه این خبر رو بشنوه “.” مدال طلا را می‌خوام به پدرم و دوستاش که در زندان هستند بدم.”

مادر مهدیه می‌گوید همه بدانند که بچه‌های ما کارگرها با خوردن نان کار و زحمت، با شرافت زندگی و تلاش ‌می‌کنند و همه ‌به مدارج عالی تحصیلی و مقام‌های ورزشی نائل می‌شوند، در صورتی که بچه‌های مدیران و ……، که حق ما را نمی‌دهند….، ول می‌گردند.