بی‌بی‌سی:
مهرداد فرهمند

مقامهای بريتانيايی برزيل را مثال می زنند که همچون ايران به دنبال غنی سازی اورانيوم است اما از آنجا که تهديدی متوجه هيچ کشور ديگری نمی سازد، جامعه بين المللی با دستيابی اين کشور به چنين فناوری حساسی مخالفت نمی کند
يکی از مقامهای وزارت امورخارجه بريتانيا با برگزاری نشستی با خبرنگاران در لندن اعلام کرد که طی ديدار وزيران خارجه ايران و بريتانيا که ساعاتی پيشتر در اين شهر برگزار شده بود به دولت ايران هشدار داده شده است که از تهديد دست بردارد و تعهداتی را که در قبال فعاليت هسته ای اش به غرب و آژانس بين المللی انرژی اتمی داده و همچنين همکاريهای داوطلبانه اش را ناديده نگيرد.
وی با اشاره به اينکه برخی مقامهای ايرانی گفته اند کشورشان می تواند از نفوذ خود در خاورميانه برای مقابله با فشار غرب استفاده کند تصريح کرد که دولت بريتانيا تهديدهای ايران را جدی می گيرد و چنين تهديدهايی را متوجه همسايگان ايران نيز می داند.

به گفته وی، با اينکه آقای متکی برای شرکت در همايش بين المللی بازسازی افغانستان در لندن حضور داشته طرفين هيچ تصميمی برای ملاقات وی با مقامهای بريتانيايی نداشته اند اما شدت گرفتن بحران اتمی ايران باعث شده است که ديداری ميان او و همتای بريتانيايی اش، به درخواست دولت ايران انجام گيرد.

اظهارات اين ديپلمات برجسته بريتانيايی پس از آن ايراد شد که اعضای دائم شورای امنيت سازمان ملل متحد از رئيس آژانس بين المللی انرژی اتمی خواستند گزارشی از آن بخش از فعاليتهای اتمی ايران که ممکن است جنبه تسليحاتی داشته باشد به اين شورا عرضه کند.

منابع ايرانی يک روز پيشتر به نقل از منوچهر متکی وزيرخارجه ايران اعلام کرده بودند که “گزارش” پرونده اتمی ايران به شورای امنيت به معنی “ارجاع” اين پرونده به شورا نيست و اين موضوع اين برداشت را ايجاد کرده بود که تهديدهايی که دولت جمهوری اسلامی در مورد قطع روند ديپلماتيک حل مناقشه هسته ای و ازسرگيری غنی سازی اورانيوم در صورت ارجاع به شورای امنيت مطرح کرده بود در مرحله کنونی که تنها بحث گزارش به شورای امنيت مطرح است عملی نخواهد شد.

اما مقام وزارت خارجه بريتانيا تصريح کرد که هيچ تفاوتی ميان گزارش فعاليت اتمی ايران به شورای امنيت و ارجاع ايران به شورای امنيت وجود ندارد و همه اعضای دائم شورا در اين زمينه توافق دارند، هرچند در مرحله کنونی قرار است آژانس بين المللی انرژی اتمی همچنان در زمينه پرونده هسته ای ايران نقش محوری را ايفا کند.

از اين ديپلمات بريتانيايی پرسيده شد که چرا در حالی که دبير شورای عالی امنيت ملی ايران اظهاراتی حاکی از امکان پذيرش طرح روسيه برای حل بحران هسته ای کشورش داده و بريتانيا و ديگر دولتهای غربی درگير در مناقشه اتمی ايران با اين طرح موافقند، چرا غرب بر رويارويی خود با ايران شدت بخشيده و با تصميم به ارجاع ايران به شورای امنيت بحران را به اوج رسانده است؟

وی گفت در حالی که ايران همچنان بر عزم خود بر تحقيق در زمينه توليد سوخت اتمی از راه غنی سازی اورانيوم پافشاری می کند، دولت بريتانيا هيچ نشانه ای از علاقه جمهوری اسلامی به طرح روسيه نمی بيند و روسها نيز پس از سفر علی لاريجانی دبير شورای عالی امنيت ملی ايران به مسکو به بريتانيا گفته اند که اين ديدار چندان موفقيت آميز نبوده است.

بنابر طرح روسيه، ايران می تواند مرحله توليد سنگ معدن اکتا اکسيد اورانيوم (معروف به کيک زرد) به گاز هگزافلوئوريد اورانيوم را انجام دهد اما مرحله تزريق اين گاز به دستگاههای سانتريفوژ و توليد اورانيوم غنی شده که می تواند در سلاح اتمی نيز به کار رود، بايد در خاک روسيه انجام گيرد.

مقام وزارت خارجه بريتانيا تأکيد کرد که ارجاع ايران به شورای امنيت به معنی پايان ديپلماسی در حل بحران هسته ای ايران نيست بلکه به معنی ورود ديپلماسی به مرحله تازه ای است و دولت بريتانيا اميدوار است کار به جايی نرسد که شورای امنيت در قبال ايران دست به تصميم گيری بزند.

به وی گفته شد که غنی سازی اورانيوم که ايران بر سر آن با غرب اختلاف دارد، در پيمان بين المللی منع گسترش جنگ افزارهای هسته ای برای همه دولتهای امضاکننده اين پيمان که ايران نيز جزو آنهاست به رسميت شناخته شده، پس چرا دولت بريتانيا حاضر نمی شود اين حق را در مورد ايران به رسميت بشناسد؟

اين ديپلمات بريتانيايی علت مخالفت کشورش با دستيابی ايران به فناوری غنی سازی اورانيوم را به رفتارهای اين کشور در صحنه بين المللی و پنهان کردن بخشهای حساس فعاليت اتمی اش به مدت هيجده سال نسبت داد و در مقابل برزيل را مثال زد که همچون ايران به دنبال غنی سازی اورانيوم است اما از آنجا که تهديدی متوجه هيچ کشور ديگری نمی سازد، جامعه بين المللی با دستيابی اين کشور به چنين فناوری حساسی مخالفت نمی کند.