پیک نت: فرض جامعه بین المللی اینست: جمهوری اسلامی دنبال دستیابی به سلاح اتمی است فردا قطعنامه پیشنهادی به شورای حکام تهیه می‌شود

اجلاسی که 10 روز پیش اعلام شده بود در مونیخ تشکیل خواهد شد، بدلائلی که هنوز معلوم نیست به لندن منتقل شد و فردا کار خود را آغاز خواهد کرد.(نخستین خبر درباره این اجلاس در پیک نت شماره اول بهمن منتشر شد.http://www.peiknet.com/1384/03dey/301084/index30.htm ) تجربه دوران اخیر نشان داده که هر تصمیمی که این اجلاس بگیرد، شورای حکام اتمی آن را تائید خواهد کرد. به همین دلیل در یک هفته گذشته، سریع ترین سفرها برای محرمانه ترین مذاکرات بین سران کشورهای بزرگ جهانی انجام شد تا جمع بندی آن بصورت قطعنامه در کنفرانس لندن تائید شده و به شورای حکام پیشنهاد شود. جمهوری اسلامی با آگاهی از اهمیت این اجلاس و برای پرهیز از رفتن به شورای امنیت سازمان ملل، سرانجام با لکنت زبان سیاسی طرح روسیه برای غنی سازی اورانیوم در خاک روسیه را پذیرفت و البته خواست خود برای پیوستن چین و احتمالا هندوستان به آن را نیز مطرح کرد. این قبول توام با لکنت زبان آنقدر دیر و درچنان آشفته بازار سیاسی در حاکمیت چند دسته صورت گرفت که به حاضر شدن لباس نوی نوروزی، پس از 13 بدر می‌ماند.

اگر مبنای گفتگوهای نهائی در اجلاس فردا همان باشد که جک استرا وزیر خارجه انگلستان شب گذشته در مصاحبه خود آن را مطرح کرد، پرونده ایران می‌رود به شورای امنیت سازمان ملل متحد. شاید آگاه از همین امر باشد که طی دو روز گذشته فرمانده سپاه پاسداران آمادگی نظامی ایران را برای مقابله اعلام کرد. ظاهرا و براساس این اظهارات، آنچه شورای امنیت علیه ایران تصویب خواهد کرد بسیار فراتر از تحریم اقتصادی خواهد بود. مثلا: برچیدن و مهروموم شدن همه امکانات اتمی ایران و درصورت مخالفت و تاخیر در اجرای این دستور، مقابله با تاسیسات اتمی ایران. و این یعنی تائید تلویحی با بمباران اتمی ایران.

جک استرا شب گذشته در مصاحبه خود گفت:

دیپلماسی فشرده ای در طول این هفته برای تدقیق مباحث روز دوشنبه در لندن- میان وزرای خارجه اعضای دایم شورای‌‏امنیت سازمان‌‏ملل‌‏متحد- دنبال شد.

نشست لندن مشخص خواهد کرد که چه نوع قطعنامه‌‏ای به شورای‌‏حکام آژانس بین‌‏المللی انرژی اتمی باید ارائه شود.

ما بیشتر ترجیح می‌‏دهیم این مسأله در آژانس بین‌‏المللی انرژی اتمی حل‌ ‏و فصل شود، اما آژانس بین‌‏المللی انرژی اتمی آشکارا مشخص کرده است که هرجا نمی‌‏توان مسأله ای را حل‌ ‏وفصل کرد موضوع باید به شورای‌‏امنیت سازمان‌‏ملل‌‏متحد ارجاع شود. در جامعه بین‌‏المللی، فرض این است که ایران به دنبال دستیابی به ظرفیت تسلیحات هسته‌‏ای است.