وبلاگ آب و گل: هر چه میخواهد دل تنگت بگوی !

وبلاگ نویسی تحولی شگرف در دانش ،هنر،ادبیات واندیشه است . چیزی ورای ژورنالیسم ، ورای شانتاژ، ورای تک گویی ، ورای تک صدایی ،ورای ممیزی حتا ورای آزادی است.
وبلاگ نویسی یعنی” آنچه میاندیشم به تو میگویم” و “آنچه میاندیشی به من بگوی” من سنگ صبور توام وتو سنگ صبور منی !وبلاگ جایی برای پر در آوردن برای پرواز ، جایی برای گفتن ، جایی برای شنیدن است.
وبلاگ نویسی خلوتی است که میخواهیم محرمان را بدان راه دهیم. اگر چه هر کس محرم و نامحرم را راه بدان هست ،جایی بدون “حد” و جایی بدون “مرز” است . بی شک این پدیده نو که هنوز تعریف نشده وقبل از تعریف شدن آمده است ، مفهوم هنر نوشتاری ، مفهوم ادبیات ، ژورنالیسم وحتا مفهوم کتاب وانتشار رادگرگونه خواهد کرد. با وبلاگ نویسی ادبیات مردمشمول و همگانی میشود ومیتوان گفت “انفجار انتشار است !” بسادگی مینویسی وبا قشار دکمه ای آن را در جهان منتشر میکنی ! میتوانی مخاطبی در هر کجای این کره خاکی داشته باشی ! به دور از هر ممیزی ، دور از قضاوت هر تنابنده ،وهر سود و هر زیان !