بی‌بی‌سی: در سال ۲۰۰۵ ويروس های رايانه ای با پخش گسترده، کمتر ساخته شدند
در نگاه اول، شايد به نظر آيد که سال ۲۰۰۵ برای امنيت رايانه ها سال آرامی بوده است چرا که نسبت به سال ۲۰۰۴ تعداد به مراتب کمتری ويروس خطرناک شيوع يافتند. اما واقعيت چيز ديگری است.
اگر چه بر اساس ارقامی که توسط شرکت “سيمانتک”، سازنده برنامه های امنيتی رايانه ها اعلام شده، تعداد ويروس های خطرناک از ۳۳ ويروس در سال ۲۰۰۴ به شش ويروس در سال ۲۰۰۵ کاهش يافته اما انواع ديگری از برنامه های مخرب جايگزين آنها شده اند.

اين افت به اين دليل رخ داده که از قرار معلوم بسياری از سازندگان ويروس، فعاليت های خرابکارانه خود را در زمينه آلوده ساختن هر چه بيشتر رايانه های مردم کاهش داده اند.

برنامه های موذی

در مقابل، طراحان ويروس در سال ۲۰۰۵ بيش از هر زمان ديگری به ساخت برنامه هايی با نيات تبهکارانه اقدام کرده اند.

آمارهای آخر سال که از سوی شرکت فنلاندی “اف سکيور” سازنده برنامه های امنيتی منتشر شده نشان می دهد که هر چند تعداد ويروس های منتشر شده در سال ۲۰۰۵، پنجاه درصد کمتر بوده است اما توليد “برنامه های موذی” بطور ميانگين، ۴۰ درصد طی دو سال گذشته افزايش يافته است.

توصيه های امنيتی
آنتی ويروس نصب کنيد و آنرا به روز نگه داريد.
منظما رايانه خود را برای يافتن ويروس جستجو کنيد.
فايروال نصب کنيد و آن را مرتبا به روز نگه داريد.
از برنامه های Spyware استفاده کنيد.
به ای ميل های ناشناس و حاوی ضميمه پاسخ ندهيد.
مرورگر “اينترنت اکسپلورر” را به روز نگه داريد.
در پياده کردن فايل ها از اينترنت احتياط کنيد.
سيستم عامل “ويندوز” را به روز نگه داريد.
در مراجعه به سايت ها محتاط باشيد.

بر اساس نتايجی مشابه در ماه نوامبر ۲۰۰۵، شرکت “سوفوس”، متولی حفظ امنيت رايانه شرکت های تجاری، ۱۹۴۰ برنامه موذی جديد يافته است که بيشترين رشد را از زمان ثبت چنين آماری نشان می دهد.

در فهرست ۲۰ گانه مهمترين ويروس های سال ۲۰۰۵ که از سوی “کسپرسکی”، شرکت توليد کننده فن آوری های مرتبط با امنيت رايانه منتشر شده شواهدی بر توليد گونه های متنوع يک ويروس خاص ديده می شود. در اين فهرست گونه های مختلف ويروس MyTob که از طريق خروجی ای ميل رايانه آلوده، به تکثير خود می پردازد، نه مکان را اشغال کرده اند.

متخصصان امور امنيتی رايانه ها می گويند: “توليد انواع مختلف يک ويروس، از اشتياق سازندگان برای دست و پنجه نرم کردن با شرکت های ضد ويروس ناشی می شود”. خرابکاران باور دارند که به واسطه وجود سيستم های دفاعی ضعيف، برای توليد انواع ويروس به منظور آلوده کردن دستگاه ها، فرصت بيشتری خواهند داشت.

خرابکاران همچنين سعی می کنند با طراحی ويروس جديد، شمار ويروس های در چرخش را به رغم توليد برنامه های دفاعی ضد ويروس ثابت نگه دارند.

اهداف خاص

نحوه عمل خرابکاران نيز از آلوده سازی اتفاقی، به سمت حملات از پيش تعيين شده تغيير کرده است. بسياری از طراحان ويروس بجای آنکه سعی کنند هر کسی که دستشان می رسد را آلوده کنند، گونه هايی را برای حمله به گروه های کوچکی از کاربران طراحی می کنند.

گاهی اوقات اين گروه را مشتريان يک شرکت خاص نظير بانک ها تشکيل می دهند و هر از چندی نيز کارکنان يک سازمان بخصوص هدف قرار می گيرند.

بازديد اشتباهی از يک سايت می تواند موجب آلوده شدن رايانه و ايجاد اشکال گردد

گروه های کوچک به اين دليل هدف قرار می گيرند که بسياری از ارسال کنندگان ويروس می خواهند با آلوده ساختن رايانه ها سود و منفعتی نصيب خود کنند.

نويسندگان ويروس ها کنترل رايانه ها را بوسيله ای ميل های ناخواسته يا پنجره های باز شونده تبليغاتی بدست می گيرند. آنها سپس می توانند با اجاره دادن کنترل اين رايانه ها به تبهکاران جهت استفاده در حملات اينترنتی يا عمليات غير قانونی به کسب درآمد بپردازند.

تنها نويسندگان ويروس نيستند که حملاتشان را از پيش تعيين می کنند. تبهکاران نيز در سال ۲۰۰۵ روش هايشان را جهت موفقيت بيشتر تصحيح کرده اند.

برنامه های پنهان

همه خرابکاران بد ذات از طريق دزدی به کسب درآمد نمی پردازند. سال ۲۰۰۵ شاهد تعداد بيشماری از بزهکاران متبحر بود که با ارسال حجم زياد پنجره های باز شونده تبليغاتی يا بدست گيری کنترل مرورگران اينترنتی، کاربران را وادار به بازديد ناخواسته از سايت های مورد نظر خود کرده و از اين راه پول کلانی به جيب زده اند.

سازندگان ويروس حمله به بازی های آن لاين را آغاز کرده اند

عامل پنهان اين پنجره های باز شونده و مرورگرانی که از کنترل خارج شده اند برنامه های موسوم به Adware و Spyware هستند. اين برنامه ها می توانند با مراجعه به سايت هايی خاص که نصبشان را تحميل می کنند در رايانه کاربر پنهان شوند.

آخرين نگرانی در سال ۲۰۰۵ حملات غير منتظره عليه برنامه های امنيتی بوده است.

بسياری از برنامه های ضد ويروس، “فايروال” ها و محافظان رايانه های شخصی از سوی خرابکاران، ضعيف ارزيابی می شوند. آنها سعی می کنند با خرابکاری و استفاده از ضعف برنامه هايی که قرار است حافظ امنيت باشند، به رايانه کاربران دسترسی پيدا کرده و به نيات خود دست يابند.