ایلنا: محسن غرویان، از اساتید حوزه علمیه قم، اعتقاد امام(ره) به جمهوریت را متفاوت از اعتقاد غربی‌‏ها به این مفهوم دانست و تاکید کرد که بر اساس دیدگاه امام(ره) رای مردم مشروعیت‌‏بخش حکومت اسلامی نیست.

غرویان در گفت‌‏وگو با خبرنگار “ایلنا”، گفت: امام(ره) در نجف قائل به جمهوری نبودند و درس‌‏های‌‏شان درباره حکومت اسلامی بود و کتابی نیز تحت عنوان “حکومت اسلامی” دارد، آن موقع هیچ بحثی بر سر کلمه” جمهوریت” نبود اما بعدها به فراخور زمان اصطلاح جمهوریت مطرح شد.
سردبیر مجله معرفت افزود: زمانی که امام(ره) در نوفل‌‏لوشاتو بود، خبرنگاران از ایشان پرسیدند که مدل حکومت شما چیست، ایشان گفتند، “حکومت عدل علوی”، اما خبرنگاران نمی‌‏فهمیدند و به امام(ره) می‌‏گفتند مدلی بگویید که در دنیا آشنا باشد، امام(ره) هم فرمودند، “جمهوری اسلامی” و حکومتی که بر اساس حضور و تمایل مردم باشد.
غرویان اظهار داشت: جمهوری به معنایی که در غرب وجود دارد و مشروعیت حکومت را ناشی از رای مردم می‌‏داند، به هیچ وجه در ذهن و فکر امام(ره) نبوده است، حتی ایشان زمانی که می‌‏خواهند روز 12 فروردین 58 به جمهوری اسلامی رای بدهند، می‌‏گویند من فردا به جمهوری اسلامی رای آری می‌‏دهم، هر کس هم به اسلام علاقه دارد، باید رای آری بدهد.
شاگرد مصباح یزدی و استاد حوزه علمیه قم افزود: معتقدم اگر امام(ره) واقعا به رای مردم متکی هستند و مشروعیت را از رای مردم می‌‏گیرند، باید می‌‏گفتند هرچه رای مردم باشد، آن را می‌‏پذیرم و قبول دارم.
غرویان خاطرنشان کرد: فرمایش امام(ره) مبنی بر اینکه “میزان رای ملت است”، نیز در اوج تبلیغات و خرابکاری‌‏های روانی دنیای غرب علیه انقلاب مطرح شد، امام(ره) از سر درک شرایط زمان گفتند، “میزان رای ملت است”، یعنی میزان رای ملت امام خمینی(ره) در مقابل مخالفین غربی ایران مطرح شد، نه اینکه میزان در مشروعیت، رای ملت است و نتیجه مشروعیت حکومت در دیدگاه امام(ره)، رای مردم نیست. در حالی که در نظام‌‏های سیاسی غرب ملاک مشروعیت حکومت، رای مردم است.
وی با انتقاد از حوزه‌‏های علمیه، گفت: متاسفانه حوزه‌‏های علمیه ما آن چنان که باید مطلوب نظام‌‏مان باشد، سیاسی نشده‌‏اند. به نحوی که برخی همچنان در دروس خارج فقه به بحث‌‏های عبادی بسنده می‌‏کنند.
غرویان در پاسخ به این سوال که آیا طرح شعار تحقق حکومت و دولت اسلامی، بر اساس همین تفسیر از دیدگاه امام(ره) است، اظهار داشت: هر کس که حکومت عدل علوی و حکومت اسلامی را مطرح می‌‏کند، معلوم نیست که تفسیرش از آن نوع حکومت همان چیزی باشد که امام(ره) مد نظرشان بوده است، آنها چیزهای کلی مطرح می‌‏کنند که باید به صورت جزئی به آن پرداخته شود.