مدیریت محترم سایت گویا

با سلام

آخرین مقاله اینجانب با عنوان “شما اسم این را چه مى‏گذارید؟” بر پایه اطلاعات موجود در محافل سیاسى رسمى ایران٬ رادیو و سایتهاى اینترنتى (روزنت‏ها) تنظیم گردیده بود در این مقاله مطلب متنوعى مطرح گردیده‏ بود از آن جمله “حمایت یکى از اعضاى سرشناس کانون نویسندگان ایران از محمدابراهیم اصغرزاده ٬ حکیمى‏پور و لطفی” .
نفس درج چنین خبرى در جراید به تاریخ ۶/۱۲/1381 برای من و بسیاری از دوستان دیگر شوک‏ آور و اعجاب‏ انگیز بود چراکه کانون نویسندگان ایران و دست‏اندرکاران آن همگى‏حداقل دو برابر سالیان عمرامثال آقایان اصغرزاده و حکیمى‏پور در را رویارویى مستقیم با ارباب قدرت گذرانیده و پیشینه افتخارآمیز کانون اعضا و شهداى آن روشن خدشه‏ناپذیر و بى‏ابهام مى‏باشد.
اعلام چنین خبرى که بعدها مشخص شد با سوءاستفاده “باند ابراهیم اصغرزاده” از سفر جناب آقاى دکتررئیس دانا صورت پذیرفته است٬ متاسفانه در مقاله اخیر بنده مبناى تحلیل قرارگرفته بود . بدینوسیله پس از تکذیب صریح این اخبار توسط جناب آقاى دکتر رئیس دانا که هرگونه ابهامى را از میان برداشت از ایشان و دیگر سروران عذرخواهى نموده و جدا امید عفو دارم.
لازم به ذکر است این حقیر مسئولیت کامل الباقى نوشتار از جمله دریافت وجه بیت رهبرى ملاقات با شاهرودى و … از سوى اصغرزاده و سوابق اعمال آقاى حکیمى پور در کمیته و سپاه زنجان در دهه 60 و همچنین مطالب مربوط به آقاى لطفى در بنیاد امور مهاجرین جنگ تحمیلى را مى‏پذیرم و قضاوت در مورد این سه تن و دیگرانى چون فیاض‏زاهد را به همشهریان خوب تهرانى‏ام در روز انتخابات وامى‏گذارم.
براى اثبات ارتباطات نامرئى آقایان با دستگاه قضایى و شاهرودى کافیست تیتر پنج‏شنبه روزنامه مردمسالارى مورد توجه قرار گیرد که حکایت از مصونیت آهنین قضایى به شیوه روزنامه وزین کیهان دارد. بى‏هیچ تردید اینجانب بحث درباره سوابق سیاسى جریان نوظهورموسوم به چپ نو اصغرزاده یا مدافعین جامعه مدنى یا …. را با تکیه بر شخصیت و پیشینه سیاسى بازیگرانى نظیر اصغرزاده حکیمى پور و کواکبیان پى‏خواهم گرفت.

تا سیه روى شود هرکه در او غش باشد

نیما راشدان
زوریخ 27 فوریه 2003