به گزارش خبرنگار پارلمانی فارس، به دنبال انتشارمصاحبه حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان مبنی بر ماموریت وی از سوی مجید انصاری، درزندانهای کشور و نقش وی در بازجوییها، مجید انصاری در جمع خبرنگاران درباره علت ماموریت خود در زندانها درسال 1362 را نارسایی در اداره زندانها، وجود زندانها و بازداشتگاههای متعدد از سوی نهادها و دستگاههای متعدد نظام و ناهماهنگی در اداره امور زندانها عنوان کرد.
انصاری تصریح کرد: بعد از اتمام دوره اول مجلس، آیت الله موسوی اردبیلی، رئیس شورای عالی قضایی وقت از من به عنوان نماینده این شورا دعوت کرد تا گزارشی از روند زندانها تهیه کنم و من هم نارسایی های زندانها را گزارش کردم.
انصاری مهمترین نارسایی زندان را وجود زندانهای متعدد و مستقل عنوان کرد و گفت: شهرداری، ژاندارمری، وزارت اطلاعات، دادسرای انقلاب، کمیته ها، نیروهای مسلح و… هر کدام به فراخور فعالیت خود بازداشتگاه و زندان داشتند و ناهماهنگی در اداره زندانها موجب بروز مشکلاتی شده بود.
وی اضافه کرد: بعد از ارایه این گزارش از من خواسته شد تا به ساماندهی امور زندانها بپردازم و ابتدا عضو شورای سرپرستی زندان شدم و طرحی برای ساماندهی امور زندانها به مجلس تقدیم شد و در یک جلسه خصوصی گزارشی از وضع زندانها به نمایندگان ارایه کردم و این موجب شد طرح مذکور به تصویب برسد و به موجب آن سازمان زندانها و اقدامات تامینی کل کشور تشکیل شد.
انصاری تصریح کرد: براساس این قانون کلیه زندانها و بازداشتگاهها می بایست توسط این سازمان و زیر نظر قوه قضاییه اداره شود و دستگاهها و نهادهای مختلف حق داشتن زندان نداشتند حتی وزارت اطلاعات مکلف شد بازداشتگاههای خود را زیر نظر قوه قضاییه قرار دهد.
وی افزود: با این پیگیری برای اولین بار قانونمندی یکسانی برای اداره زندانها اعم از عادی، انقلاب، زنان و … حاکم شد.
انصاری با اشاره به فعالیت گروههای غیر قانونی مثل منافقین، سازمانهای کمونیستی، فراماسونها و ساواکی ها در آن دوره گفت: تعداد زیادی از دختران و پسران جوان نیز در آن شرایط تحت تاثیر برنامه های فریبنده گروهها قرار گرفته، جذب شده و دست به اقدامات غیر قانونی می زدند.
عضو مجمع روحانیون مبارز تاکید کرد: در این شرایط دو نگاه بر زندانهای کشور حاکم بود یک نگاه معتقد به برخورد خشن و حداکثر مجازات برای زندانیان بود و دیدگاه دیگر متکی بر تاکیدات امام مبتنی بر توجه بیشتر زندانیان و برخورد از نظر رافت و رحمت اسلامی بود. در آن زمان شورای انقلاب خصوصاً آیت الله صانعی و موسوی اردبیلی که در آن زمان دادستان بود بر این نکته تاکید داشتند.
انصاری ادامه داد: در آن زمان این دیدگاه مطرح شد که اگر کمترین اطلاعات از اوضاع کشور، ماهیت وابسته و جنایتکار گروهها به زندانیان داده شود حتماً اصلاح خواهند شد و می توانند در لیست عفو قرار گیرند و به جامعه برگردند، حال آنکه برخورد تند و خشونت بار با آنها می تواند از آنها افرادی عقده ای و در خدمت دشمن بسازد لذا در آن شرایط تحقیق گسترده ای را آغاز کردم و از میان زندانیان قبل از انقلاب، مطلعین از جریانات سیاسی و گروهکی اعم از روحانی و غیر روحانی که با دیدگاه برخورد سازنده گفت و گو، و اقناع موافق بودند را شناسایی و برای همکاری دعوت کردیم.
رئیس فراکسیون مجمع روحانیون در مجلس گفت: در آن زمان از آقای حسین شریعتمداری و چند نفر از همکارانشان که درقسمت فرهنگی سپاه پاسداران و واحدهای فرهنگی مشغول به کار بودند و در این موضوع تسلط کامل داشتند دعوت کردم و آنها چند سالی با سازمان زندانها همکاری کردند.
وی گفت: آقای شریعتمداری ساعت های متمادی، گاهی با یک یا چند نفر از دختران و پسران گروهکی به بحث های نظری، فکری و اعتقادی می پرداختند و بعضاً در جلسه های عمومی تر به پرسش زندانیان پاسخ می‌گفتند، در واقع این اولین بار بود که در زندانها جلسه پرسش و پاسخ برگزار می شد.
انصاری افزود: آقای شریعتمداری در آن زمان به دلیل آشنایی کامل به مبانی نظری گروههای مارکسیستی و چپ و سابقه قبل از انقلاب وتوانایی بالا ، مباحثات ایدئولوژیک زیادی با سران برجسته گروهکهای چپ از جمله با احسان طبری، عمویی و دیگر سران حزب توده و سایر گروهها داشتند که نتیجه این مباحث برای کادرهای پایین تر و جوانانی که فریب تبلیغات آنها را خورده بودند، سازنده بود.