کیومرث بهگر

هاشمی رفسنجانی موجود عجیبی است که ظاهراً حتی خداوند نیز مسئولیت خلقت وی را به عهده نگرفته است. او پدیده ای است مرموز از جمع میان اضداد که مهمترین ویژگیش پیوند اعجاب آورحماقت و زیرکی در یک جمجمه کوچک است. سری چون کبک دارد که با مهارت آن را به زیر برف فرو می برد. پرهایش چون بوقلمون و پوست خوش خط و خال و زبان تیز و درازش چون مار است. دوست دارد که ”امیرکبیر“ ایران باشد و در این راه تقریباً نصف راه را پیموده و ”امیر اکبر“ شده است. البته مشکل اساسی وی در این مورد این است که از دوران مدرسه و درس تاریخ همیشه امیرکبیر را با امیر تیمور اشتباه میگرفته است. به آزادی علاقه عجیبی دارد، از این رو دانشگاه آزاد را بنیان نهاد. بسیار شیفته هنر است و از آثار داوینچی لبخند ژوکوندش را به یادگار گرفته است. اهل سازندگی است و خود، آقازاده ها و کارگزارانش را حسابی ساخته است. از آفتاب بیزار است و همواره دوست دارد در سایه باشد. از این رو گاه گداری هم که آفتابی می شود حسابی می سوزد!

با تمام این اوصاف باز هم نمی توان در یک جمع به راحتی وی را شناسائی نمود. شاید موارد زیر بتواند در این راه موثر واقع شود:

– جادوگر سرزمین ” آز“ است !

– آمارها نشان می دهند که ۹۷% مردم او را دوست ندارند. آمارها نشان نمی دهند که دل به دل راه دارد!

– او از پیروزی فقط لبخند زدنش را یاد گرفته است و همیشه لبخندی پیروزمندانه بر لب دارد ولی صورتش فریاد ورشکستگی سر می دهد!

– او می خواست امیرکبیر شود، کاریکاتوری از ظل السلطان شد! به نظر می رسد که شیفتگی قسمت اول این نام وی را مسحور خود کرده است!

– معتقد است که حقیقت زیباست، درست به اندازه دروغ!

– در دنیا فقط به دو چیز اعتقاد دارد و از آنها پیروی می کند: واقعیت و غیر آن!

– مشکل او در این است که نمی داند که چگونه نگرانی و پریشانی خود را در پشت یک لبخند پنهان سازد!

– مراسم و کنفرانس با سخنرانی افتتاحیه وی آغاز می شود و فردا او از برگزاری چنین مراسمی اظهار بی اطلاعی می کند، دفتر مجمع تشخیص مصلحت حضور وی را در آن مراسم تکذیب می کند و از جانب او برگزاری چنین مراسمی را محکوم می نماید!

– آبراهام لینکلن گفته است ”نمی توان همه را برای همیشه فریب داد“ و او میگوید برای چند دهه هم خوب است!

– استوانه نظام است ولی بیشتر به خمره نظام شبیه است!

– بازنده بزرگ جنگ است، با این حال معتقد است: ”بازندگی و برازندگی“!

– خود را پدر معنوی انقلاب می خواند، از همین رو به او ”پدرخوانده“ می گویند!

– وقتی در آینه نگاه می کند فقط نصف رویش در آینه جا می گیرد!